Urgehal – The Eternal Eclipse, 15 years of black metal
Agonia Records, 2007
Vijftien jaar worden is nooit leuk. Het is echt een feestige dag waarop je eigenlijk altijd tussen de wal en het schip raakt. Het liefst wil je de dag doorbrengen met een groep vrienden, bloederige films en een paar kratten bier. Om vervolgens ‘s nachts het karwei af te maken in de lokale kroeg, alwaar al je verjaardagsgeld evenals sommige delen van je geheugen op mysterieuze wijze lijken te verdwijnen. Maar helaas, vijftien jaar is een hopeloze leeftijd waarop je overal buiten valt. Overheid, uitsmijters en ouders weten er op deze heugelijke dag voor te zorgen dat er niets anders op zit dan de keuze tussen je dag doorbrengen met je familie, die of minstens een nul achter je eigen leeftijd kunnen zetten of te jong zijn om je Duke Nukem saves op de computer te kunnen bewaren. Of je kiest ervoor om je dag door te brengen met je vrienden, een fles cola en een zoetsappige film. Het maakt eigenlijk ook niet uit wat je kiest, want tegenvallen doet vijftien worden sowieso. Tenzij je kiest om familie en vrienden uit te nodigen, wat op niets anders kan uitlopen dan een totale catastrofe.
Maar de smerige Noorse blackmetalband Urgehal voelde wel wat voor een viering van hun vijftiende verjaardag. Daarom komen ze met het jubileumalbum The Eternal Eclipse, 15 years of black metal op de proppen. Het album, gevuld met allerhande oudere nummers, geeft een weergave van wat de band in al die tijd heeft uitgespookt. Of met andere woorden: Urgehal vond het nodig om een herkauwing van nummers, zonder verder echt veel van belang toe te voegen, de wereld in te helpen. Ook over de keuze van de nummers heb ik moeite om positief te zijn. Zo is er namelijk geen enkel nummer van het laatste album Goatcraft Torment terug te horen en komt mijn persoonlijk favoriete album Through Thick Fog Till Death ook naar mijn mening matig aan bod. Gelukkig komen Demonrape en Serpent Messiah van dit album voorbij, die een goede indruk geven van de meer groovende, Carpathian Forest-achtige uitspattingen van Urgehal.
Hoewel ik tot nu toe vrij negatief ben moet ik ook wel toegeven dat het album geen kommer en kwel is. Met in totaal vijf nog niet eerder uitgebrachte nummers en een heropgenomen nummer wordt er namelijk voor de trouwe Urgehal-fans daadwerkelijk iets nieuws geboden. Het geheel is aangekleed met een typerende doch uitgebreide hoes die boordevol zit met fotomateriaal, waarop uiteraard gitarist Enzifer weer prominent op de foto staat met zijn hilarische ehhhh, hoofddeksel.
Concluderend moet ik zeggen dat het geen plaat is die echt een aanvulling is voor menig cd-collecties. Wellicht dat doorgewinterde liefhebbers of nieuwkomers er mee uit de voeten kunnen. Maar omdat ik me niet daartoe schaar beschouw ik deze release als vrij overbodig. Mijn advies aan de band is om het volgend jaar nog eens over te doen. Zestien worden is per slot van rekening ook veel toffer.
Tracklist:
- Guds Fortapelse – Apenbaring Av Dommedag
- The Moors Of Death
- We Are Unholy
- Demonrape
- Serpent Messiah
- Nekromisantrop
- Veadtuck
- The Eternal Eclipse
- Bloodhunt
Line-up:
- Trondr Nefas – Guitars, Vocals
- Enzifer – Guitars
- Uruz – Drums
- Mannevond – Bass
Links: