Unleashed – Odalheim
Nuclear Blast, 2012
Unleashed, krijgers, onkruid, niet te verdelgen. Album nummer elf is een feit. Ondertussen schrijft Unleashed een vervolg aan het Valhalla-verhaal en na As Yggdrasil Trembles is Odalheim het hersenspinsel dat een nieuwe tijd inluidt. Allemaal zeer interessante stuff voor de geïnteresseerden, mij boeit het eigenlijk niet zo. De muziek, daar gaat het mij vooral om.
Wat meteen opvalt is het snelle tempo en de snerende black metal-lead. Naast de gekende beukritmes en de traditionele Unleashed-nummerindeling zijn de refreinen aan de meloblack-kant, maar echt storend vind ik het niet. Na opener Fimbulwinter deelt ook Odalheim in de geblackte death, al zijn de strofen dreigender en duisterder. Als vanouds staat de strot van Johnny hard en verstaanbaar in de mix, begrijpelijk aangezien de inhoud van hemzelf ook steeds belangrijker wordt. Met White Christ krijgen we weer een meer rockgeoriënteerde death metal-soort – eventjes toch. Ook hier gaat het uptempostuk een pak harder dan doorgaans bij Unleashed het geval is. De solo halverwege is wel beestig lekker en zeer netjes uitgevoerd, heavy stuff! Ik maak me wel wat zorgen voor misinterpretaties door rechtse rakkers, Unleashed is dan wel bijzonder trost op zijn identiteit, veel meer moet je niet gaan zoeken achter de symboliek.
The Hour of Defeat is een typischer nummer dat gerust een paar albums geleden verschenen had kunnen zijn, ambiance staat hier centraal. Daarna gaat het weer een stuk gezwinder, enkel voor de veelvuldig voorkomende solo’s wordt er ruimte en ritme vrijgemaakt. Vinland beukt er nog maar eens op los, dit gaat zowaar de thrashblackkant op! Rise of the Maya Warriors is dan weer een stuk technischer dan de rest, met verschuivende tempo’s en lijnen bij de gitaren. In het nummer Germania is dat eveneens het geval, Unleashed geeft op deze wijze wel wat extra schwung aan de nummers. De laatste drie tracks zijn iets traditioneler, inclusief een zekere memorabiliteit te midden van alle andere Unleashed-nummers uit het verleden.
Unleashed heerste live zelfs na het uitbrengen en spelen van mindere albums, nu zal dat minstens even hard gaan. Odalheim heeft veel kapstokken en weerhaken in zich en wijkt af met zijn hoge kruissnelheid. Het heeft dan wel lichtjes ingeboet aan brutaliteit, lichtjes, maar het blijft Unleashed pur sang. Niet weg te denken uit de tachtigplusser-regionen dus.
Tracklisting:
- Fimbulwinter
- Odalheim
- White Christ
- The Hour of Defeat
- Gathering the Battalions
- Vinland
-
Rise of the Maya Warriors
- By Celtic and British Shores
- The Soil of Our Fathers
- Germania
- The Great Battle of Odalheim
Line-up:
- Johnny Hedlund – Vocals, Bass
- Tomas Masgard – Guitar
- Fredrik Folkare – Guitar
- Anders Schultz – Drums
Links: