De definitie van chaos? Die kan ik je, na het beluisteren van dit debuut, Omnia Mors Aequat, gewoon kortweg geven: Ulveblod. Misschien niet vreemd als je weet dat meesterbrein achter deze band Vitriol heet die samen met M. nog in Nihill speelde. Dit debuut komt uit via het Belgische Consouling Soundslabel. Een label waarvan ik recentelijk ook het RDS-220 reviewde. Ulveblod is echter andere koek. De begrippen chaos, dissonantie, repetitiviteit en lawaaierigheid zijn deze kerels niet vreemd.
Waaruit bestaat dit album? Uit songs, track of nummers zou je normaal zeggen. Hier volgens mij dus niet. De vijf creaties die je hier te horen krijgt, zuigen je ver weg, heel ver weg de duisternis in, naar die plekken waar normaal geen levend wezen zich laat opmerken. Het lijkt een verzameling van dissonante, chaotische geluiden te zijn met overstuurde vocalen, mechanistische drum en rauwe gitaargeluiden die in bepaalde repetitieve draaibewegingen naar je onderbewuste worden gestuurd. Alzo ontstaat er een wat zenuwachtig, ongemakkelijk gevoel dat je brein stuurt naar hersenspinsels en overpeinzingen die op geen enkel moment van de dag of nacht zuiver zijn. Zo krijg ik plots het idee, zo maar ineens en zonder aanleiding, om vanavond mijn vriendin eens goed vast te binden met boeien, kettingen, touwen en al wat je wil, de padelracket van de buren te lenen en eens een stevig potje te kletsen.
Nog een weetje om mee te eindigen: Omnia Mors Aequat komt uit op 17-04-2020 net de dag waarop Ulveblod dit muzikale vehikel live zou brengen op het Roadburn festival. Jammerlijk is het festival uitgesteld naar 2021, de plaat laat vermoedelijk niet zo lang op zich wachten.
Score:
70/100
Label:
Consouling Sounds, 2020
Tracklisting:
- Seven Heads And Ten Horns
- Purified By Fyre
- In The Shadows Of Sephirah Keter
- Chaosophy
- The Dying Wound Of God
Line-up:
- Vitriol – alle instrumenten, zang
Link: