Zoals ik te kennen gaf in de review van de eerder dit jaar verschenen EP lhum jolhduc, kreeg de debuutplaat Nvenlanëg van dit anonieme eenmansconcept Trhä een plaats in mijn eindejaarslijst. Die plaatsen zijn schaars, als nieuwkomer raak je er bijna even makkelijk in als een narcist in haar innerlijke leefwereld. Een goede zaak, want we hebben te weinig tijd en nog minder plaats in de platenkast, ook al maakt Trhä het ons makkelijk door de meeste van zijn releases niet fysiek uit te brengen. Trhä speelt ambient, pure ambient, maar ook ambient black metal en andere black die altijd zwaar atmosferisch blijft.
Deze keer krijgen we vier nummers aangeboden. lhaja endlhëjëdahhe nu jahadlhjanva gjëri ha vangt aan met vertrouwde, nachtelijke ambient synths, die minutenlang blijft sprankelen, tot halfweg het tien minuten durende nummer de lofi black metal hendel overgehaald wordt. Kille echoscreams en andere vervormde vocaliteit worden vergezeld van een schraal leadgitaargeluid, dof kloppende drums en de bekende overmatige synths. Soms weerklinken er een soort van solo’s die ik eerder dacht gehoord te hebben bij Circle of Ouroborus. Tijdens het tweede nummer, endlhëdëhaj, krijg je opnieuw lofi black aangeboden, met een heel specifieke sfeer die ook op de voorgaande EP te beleven viel. Mij persoonlijk doet het denken aan Kerstmis. Belletjes, wollige twinkle pinkle toetsen, door ambient vertaalde sneeuw die smelt tegen enkel glas van een huis waar de haard op volle kracht brandt en buiten de natuur stilgevallen lijkt. Ik overdrijf een beetje, maar niet veel.
Nummer drie, Endlhëturhën, laat neerslachtige distortion ambient horen die na enkele minuten kerkklokken laat horen, kerkklokken met een best wel creepy en dissonante dwaling, tot er na dik negen minuten een eind aan komt. Daarna eindigen we met het bijna vijfentwintig minuten lange titelnummer dat na vier minuten Twin Peaks ambient op Arkhtinn/Darkspace/Paysage D’Hiver-achtige wijze industrieel diepe wintertaferelen laat weerklinken. Ik ben niet helemaal zeker of het hier een digitale drum betreft, het valt moeilijk op te maken uit de muziek, maar wat mij betreft doet het er niet toe. De lofi aanpak laat alles postorganisch klinken en uiteindelijk is het 85% sfeer en 15% techniek. De score is dan ook navenant. Als u onwereldlijke lofi blackmetalsfeer met een kolderiek randje lager inschat dan techniek dan hebt u een probleem, althans tijdens het beluisteren van Endlhëtonëg. Ik vind het persoonlijk niet minder dan prachtig.
Score:
85/100
Label:
Eigen Beheer, 2021
Tracklisting:
1. Lhaja endlhëjëdahhe nu jahadlhjanva gjëri ha
2. Endlhëdëhaj
3. Endlhëturhën
4. Endlhëtonëg
Line-up:
- Thét Älëf – Alles
Link: