To Die For – Epilogue
Ik heb normaal veel kritiek op de meeste gotische rock bands van deze tijd, maar To Die For doet zijn naam waar. De zanger is goed in wat hij doet, en verkracht zijn stem niet. De meeste zangers voor deze muziek verkrachten hun stem, om maar “duister” uit een hoekje te komen. Wat deze zanger lukt is wat ik bij de meeste soortgelijke bands mis, hij kan emotie in zijn stem laten galmen, en dit kom je niet veel meer tegen.
Het Album,
Het is een frisse gothic rock album, met lekkere vlotte nummers, die je lekker in het album mee meenemen. Ondanks dat de gitaren soms wel wat stevig en heavy zijn, geeft dit het album toch een sfeer van mysterieuse fantasy met een donkere tint. De muziek van dit album is geen zware trage drap, dus ook in de gotiek hebben we verschillende muziek variaties. Wat soms nog wel eens wordt vergeten. Het eerste nr. komt goed binnen en geeft gelijk aan waar je aan toe bent. In een aantal van de nummers hoor je een zangeres mee zingen, dit zorgt voor de lekkere afwisseling. De meeste nummers hebben veel variatie in het ritme, wat voor de verandering niet verkeerd over komt. Door de hele combinatie hier van, gaat dit album je niet snel vervelen.
De tracks
Crimson Twin Vale of Tears Follow heart Veiled The Unknown Frail Without you Insolitude Chains Immortal Love Garden of Stones |  |