Title Fight – Floral Green
SideOneDummy, 2012
Title Fight is een Amerikaans bandje dat hardcore, emo en punk tracht samen te smelten. Met die combinatie van genres ben ik een groot deel van de lezers hier waarschijnlijk al kwijt, maar dat zij dan maar zo. Voor wie nog doorleest: het gaat hier om ongeveer alle goede aspecten van deze genres, terwijl de minpuntjes van deze genres bij Title Fight redelijk buiten beeld blijven.
In andere woorden: men slaagt er goed in een combinatie neer te zetten van hardcore, punk en emo zonder daarmee aan emotionele overtuigingskracht te verliezen. In emo is het nogal eens het geval dat er te veel wordt gefocust op de emotionele vocalen, waardoor deze juist hun diepgang verliezen (dit was op het debuut van deze band in zekere mate het geval). Net als dat er in hardcore nog wel eens te veel wordt gefocust op snelheid en agressie, waardoor bepaalde elementen (vooral betreffende het samenspel van drummer en bassist/slaggitarist) buiten de boot vallen. Title Fight doet dit anders. Het album begint al goed met het representatieve Numb, But I Still Feel It. Niet zo gelikt als de meeste emo-gerelateerde muziek, en ook met een wat van de gebruikelijke paden afwijkende (niet zozeer vals, maar zeker ook niet zuiver in veel gevallen) zanger, dus voor veel mensen mogelijk wat wennen. Zelfs Defeater, op sommige vlakken vergelijkbaar, klinkt minder rauw. Men heeft wel door wat de oudere punk en hardcore leuk maakte: de ritmes en grooves in combinatie met de rauwe gitaren. Title Fight verwerkt dit in haar eigen recept, met de dus wat minder extreme maar zeker niet gelikte vocalen. Floral Green is wel iets meer gericht op de songs dan de voorgaande albums. Deze zijn vaak ook slepender en ietsje zwaarder (het uitstekende Make You Cry bijvoorbeeld) dan die op de voorgangers, waar de songs korter en vaak ook sneller waren.
Binnen zijn genre is Title Fight wat mij betreft dus, zeker sinds het tweede album Shed (2011), een band die boven het maaiveld uitsteekt, juist door de durf die blijkt uit het combineren van de wat rauwere kanten van de bovengenoemde genres. En op Floral Green is het recept van deze band wat mij betreft het beste uitgevoerd tot zover.
Tracklisting:
- Numb, But I Still Feel It
- Leaf
- Like A Ritual
- Secret Society
- Head In The Ceiling Fan
- Make You Cry
- Sympathy
- Frown
- Calloused
- Lefty
- In Between
Line-up:
- Jamie Rhoden
- Ned Russin
- Shane Moran
- Ben Russin
Links: