Thunderstorm – Witch-hunter Tales

Thunderstorm – Witch-hunter Tales

Lood- en loodzwaar! Zo kun je de muziek van het Italiaanse THUNDERSTORM het beste omschrijven. De band geeft zelf aan beïnvloed te zijn door Black Sabbath, Candlemass en Trouble; iets waar ik zeer zeker in mee kan gaan. De muur van geluid op ‘Witch-Hunter Tales’ bestaat dus ook met name uit dezelfde logge, riffs en doomige zang, maar dan met een Klassiek Heavy Metal-tintje. Zeker geen verkeerde combinatie. Het is alleen zo ontzettend jammer dat zanger/gitarist Fabio “Thunder” Bellan zo schaamteloos leentjebuur speelt bij de eerder genoemde Britse Grootmeesters.


Maestro Toni Iommi kan zich gevleid voelen. Ik betrapte mezelf er meerdere malen op dingen te vergelijken, wat ik in principe nooit eerlijk vindt tegenover een beginnende band (‘Witch-Hunter Tales’ is pas het tweede album van de Italianen), maar zoiets werk je toch uiteindelijk zelf in de hand als je een compleet nieuw nummer weet te persen uit de basis-riff van “War Pigs” (“Unchanging Words”). Als vriend Bellan vervolgens ook nog eens als twee druppels water als een jonge Ozzy blijkt te klinken is het feest natuurlijk helemaal compleet.


Dit betekent absoluut niet dat ik dit een slecht album vind. Het geheel klinkt lekker log, en met onder andere de openers “Reality” en “Witch-hunter Tales” heeft de band erg sterke troeven in handen. “Unchanging Words” klinkt, ondanks het recyclen van de riff uit “War Pigs,” ook sterk. Eigenaardig leuk is het vreemde intermezzo “Edge of Sanity,” en erg erg dramatisch het prachtige “Glory & Sadness.” Hiernaast zijn er weinig bands die het voor elkaar schoppen oude tijden zo goed te laten herleven (de magnifieke Maiden-recycle-band Wolf is het enige voorbeeld wat mij momenteel te binnen schiet).


Enige grote minpunt aan dit album (behalve het gebrek aan een eigen smoelwerk, waarvan ik toch vind dat het gezegd moet worden) is de zielloze versie van Black Sabbath’s “Electric Funeral.” Dit nummer klink vrijwel exact hetzelfde als het origineel, en voegt er dan ook totaal niets toe. Als je dan toch een cover wil opnemen, maak er dan iets origineels van. Daarnaast is het voor een band die zo zwaar beïnvloed is door Sabbath helaas eerder cheesy als cool om het grote voorbeeld op deze manier in het zonnetje te zetten.


Ondanks alles absoluut geen slechte cd. Indien je met de eerder genoemde minpunten uit de voeten denkt te kunnen heb je een prima album in handen. Zelf denk ik echter dat ik ‘Sabbath Bloody Sabbath’ nog maar eens uit de kast trek.



Tracklist:

1 Reality

2 Witch-hunter Tales

3 Parallel Universe

4 Edge of Sanity

5 Inside

6 Unchanging Words

7 Star Secret

8 Glory & Sadness

9 Electric Funeral