The Machinist – All Is Not Well

Geschreven door op 07-07-2022 om 18:50.

The Machinist uit New York gebruikte de isolatietijd van COVID-19 op een veelvoorkomende manier bij bands en liet de hele gang van zaken plus de daaruit voorvloeiende, landelijke onrust als voedingsbodem dienen voor zijn tweede album All Is Not Well. Ook de onvrede op het gebied van politiek en het politiegezag in Amerika telde daarbij bij als een heet hangijzer. Die frustratie horen we terug in hardere composities waarbij de contrasten flink zijn opgerekt in vergelijking met het debuut Confidimus In Morte dat drie jaar geleden verscheen. De band rondom frontdame Amanda Gjelaj toerde met zijn mengeling van metal- en deathcore reeds mee in het voorprogramma van While She Sleeps en Vulvodynia.

De negen nummers zijn rauw, ongepolijst en ondanks de gemiddelde speelduur van circa drieënhalve minuut, redelijk compact ingestoken en gespeeld zonder al teveel opsmuk. Zo bijten PIG en Mother Earth meteen venijnig van zich af, maar is het vooral zangeres Gjelag die indruk maakt, zij het op een wisselvallige manier. De meest gebruikte cleane en krijszang van de eerste paar nummers, is niet bepaald sterk te noemen hoewel de muziek er wel een opgewekte, Rage Against The Machine-achtige vibe door krijgt op enkele momenten. Dit vooral als de opzwepende ritmesectie daarin ondersteunt, zoals het geval is bij All Is Not Well. Zodra de grunts om de hoek komen kijken klinkt het al stukken stabieler, maar de machine hapert zodra er een snelle koerswijziging volgt. Erg zonde, want The Final Encounter en Monsters zitten middels vette gitaarriffs en stuwende drumpartijen best sterk in elkaar.

Dat de machine overigens niet continu hapert, blijkt met Death’s Embrace en het sprankelende Lysergic Lullaby. Tijdens de eerstgenoemde track krijgt de luisteraar een fraaie afwisseling voor de kiezen met enerzijds meer melodische injecties, en anderzijds meer venijnige deathcore. Lysergic Lullaby is zonder meer de sterkste compositie op All Is Not Well, waarbij de dromerige gitaarriedels en vocalen flink afsteken tegen de woeste passages en ijzige zang die het nummer kenmerken. Ook door de afwisseling en energie tijdens Monsters en Letters In Red (lekkere breakdown ook tegen het eind) eindigt de plaat uiteindelijk opvallend sterker dan dat de start is.

The Machinist laat een wisselende indruk achter waarbij de balans – zeker door het tweede gedeelte van All Is Not Well – alsnog positief uitvalt. Dit schijfje blijkt na meerdere luisterbeurten sowieso beter te landen. Buiten kijf staat dat zodra de nummers afwisselender maar vooral wat ruiger in zijn ingestoken, de niet altijd even sterke vocalen veel beter op zijn plek vallen. Als je je metalcore en deathcore graag wat ruiger en minder gepolijst wilt, ga je hier wel gading in vinden.

Score:

78/100

Label:

Prosthetic Records, 2022

Tracklisting:

  1. PIG
  2. Mother Earth
  3. All Is Not Well
  4. Hourglass
  5. The Final Encounter
  6. Death’s Embrace
  7. Lysergic Lullaby
  8. Monsters
  9. Letter In Red

Line-up:

  • Amanda Gjelaj – Zang
  • Josh Gomez – Gitaar
  • Steve Ciorciari – Drums

Links: