The Harrowed – The Harrowed
Massacre Records – 2007
We laten alle hints naar kangoeroes, Men At Work en Aboriginals achterwege en maken plaats voor het Australische collectief The Harrowed. Deze band heeft al vijf cd’s in eigen beheer uitgebracht onder de naam Fury en nam de huidige vorm aan toen gitarist Ricky Boon aan de line-up werd toegevoegd. Een noemenswaardigheid is dat Boon een tijdje onverklaarbaar blind was. Het begingeluid was thrash metal met power metal invloeden, maar de band bleef doorevalueren naar het huidige geluid wat hieronder besproken wordt en heeft ondertussen een eerdere cd uitgebracht.
De muziek is een soort een old-school vorm van deathmetal met een thrashy-achtige feeling. Het tempo ligt redelijk hoog. De riffjes zijn hier en daar leuk gevonden, maar klinken teveel naar hetzelfde naar mijn idee. De riffs staan in verband met elkaar, wat altijd goed is in een metalnummer, maar op deze plaats lijken de riffs teveel op elkaar. Iedere riff die je hoort kan makkelijk gecombineerd worden met een stukje riff uit een ander nummer. De drums die teveel hetzelfde hameren in ieder nummer dragen ook niet bij aan de eigen identiteit van nummers. Sowieso lijken de drums af en toe een overgang in een nummer op een pijnlijke manier te accentueren in plaats van het soepel over te laten lopen. De eentonige schreeuw die net niet gaaf en extreem klinkt is ook een minpuntje aan deze plaat. Alle nummers komen over als formulewerk en een standaard we-moeten-zoveel-nummers-in-zo kort-mogelijke-tijd-schrijven situatie.
Eerlijk gezegd irriteer de plaat mij een klein beetje. The Harrowed laat horen dat ze het kunnen en willen, maar het is het allemaal net niet. Natuurlijk zijn reviewers azijnpissers, er zijn natuurlijk ook mensen die dit helemaal niet gek zullen vinden, maar de bescheiden, elitair-aangelegde luisteraar zal met mij deze minpuntjes aanmerken.
Het idee is goed, hier en daar uitstekend zelf, maar de uitvoering is nog niet optimaal. Het is net niet strak, het beukt net niet. Het mist net dat ene beetje wat mij mee weet te krijgen in de muziek. De muziek is interessant en zeker iets om in het achterhoofd te houden, maar het is net geen knaller. Jammer, we wachten maar af op een beter uitgewerkte volgende plaat of een live ervaring wat meestal wel overtuigt.
Tracklist
- Profile Unknown
- The Inner Thread
- Summoning The Eternal
- Chrysalis Torn
- Dark Bliss
- Another Scar
- The Voyage
- Wisdom from the Flesh of the Fallen
- Torpor (bonus demo track)
Line up
- Ricky Boon – Guitar
- Darren McLennan – Guitar
- Mick O’Neil – Vocals
- Ricardo Vozzo – Drums
- Daniel Wall – Bass
Links