The Defaced – Charlatans

The Defaced zeg. Nooit gedacht die nog eens tegen te komen. Deze Zweedse band is bezig aan zijn derde leven en combineert grooves, melodeath en thrash. Behalve een nieuwe drummer zit de line-up een tijdje stabiel, met mensen die hun sporen verdiend hebben bij soortgelijke bands als The Defaced. Ik zie namen terugkeren als Darkane, Terror 2000, Construcdead en My Regime. Nog bands nodig die er op lijken? Carnal Forge, Dimension Zero,  The Forsamen, … we kunnen nog even doorgaan. Ik hield wel van het tweede album van de heren van The Defaced, dat verscheen in 2003 en de titel Karma in Black droeg. Een soort van Channel Zero met typisch Zweedse melodeathtrekjes. Prima nummers leverde het op. Anomaly (album nummer drie) was geen topper, integendeel, dus mijn interesse verdween. Nu is er na veertien jaar een nieuw album, het vierde voor de Zweden, via ViciSolum Records.

Wat meteen opvalt bij dit Charlatans is het aandeel volume dat frontman Jens Broman krijgt. Jens heeft enerzijds een power/thrash metal stijl en anderzijds een mooie cleane zangstem, twee dimensies die heel opvallend in de mix gezet zijn door niemand minder dan Björn Strid (Soilwork, The Night Flight Orchestra). Bjorn “kopieert” in feite wat hij zelf doet. De mix en productie van het instrumentale gebeuren is een mix van Zweedse melometal en NWOAHM, genre Lamb of God. Prima ingrediënten, in theorie. Het is dan ook kwestie van de juiste balans te vinden, en in de eerste plaats ook nummers die blijven hangen. Helaas stokt het daar. De riff op het uptempo openingsnummer is bijzonder vlezig en aanstekelijk, een leuke binnenkomer. Daarna is het een pak minder en word je gaandeweg steeds gewoon waar het schort bij The Defaced. De teksten zijn duidelijk hoorbaar en dan is het ook best dat die de moeite zijn om te horen. Helaas is het bijzonder voorspelbaar en (zoals dat in Vlaanderen gezegd wordt) is het rijmen en dichten zonder uw gat op te lichten. De moeilijkheidsgraad van de titels van de nummers is vaak ook hoger bij de titels van de nummers dan bij de teksten van diezelfde nummers, wat geen goed teken is. Maar vooral: de nummers blijven niet hangen. geen echte catchy momenten, geen Karma in Black lef, geen intens overtuigende emotionaliteit.

Jammer om te zeggen, maar de hoes zegt het zo een beetje: er blijft weinig achter na het beluisteren van Charlatans. Lekkere sound, een paar leuke riffs, goed stemgeluid … maar geen nummers. Dan toch liever Loch Vostok‘s Opus FeroxThe Great Escape dat vorig jaar op ViciSolum verscheen (een mix van Nevermore, King Diamond en King’s X).

Score:

71/100

Label:

ViciSolum Records, 2022

Tracklisting:

1. Monochromatic Void
2. Bleeding Ore
3. Charlatan
4. Celestial Display
5. Gilded Hands
6. Son of the Sun
7. Wreck
8. Enter the Stage
9. Fangs
10. No more Diamonds

Line-up:

  • Jens Broman – Keel
  • Klas Ideberg – Gitaar
  • Mattias Svensson – Gitaar
  • Bob Ruben – Drums

Links: