The Armed – ULTRAPOP

The Armed. Waar beginnen we? Bij de Catwomancosplayer in de moshpit op Complexity Fest ’19 die uiteindelijk in de band bleek te zitten, of toch de reus in camouflagepak die eveneens in de band zat? Of het gerucht dat The Armed een project van de legendarische Kurt Ballou zou zijn? Of dat er een single ‘Ft. Frank Turner’ verscheen waarvan Frank Turner ‘zogezegd’ niets wist? Nou, laat me beginnen bij Only Love, het vorige album van The Armed waarop mathy hardcore verdrinkt in oversturing en afgewisseld wordt met alternatieve synthpop dat plotsklaps overgaat in blastbeats en ijzingwekkende screams. Verwacht het onverwachte.

Wat ik totaal niet verwachtte was dat voor de eerste single van ULTRAPOP – ja caps lock stond aan toen de nummertitels gekozen werden – ALL FUTURES, de line-up na méér dan tien jaar geheimzinnigheid en een draaideur aan meewerkende muzikanten achter de schermen, dagzoomde. Daar zijn ze dan, de gezichten van The Armed. Of is er meer aan de hand? Volgens mij klopt er iets niet. Wat ik nog minder verwachtte was dat alle muzikanten eruitzien alsof ze méér tijd in de fitnesszaal doorbrengen dan muziek maken en blijkbaar is dit ook echt zo.


Wat begon als chaotische knakenharde hardcore mondt uit in ULTRAPOP. Zoals de titel doet vermoeden zet de band een duidelijke stap richting pop in vergelijking met voorgaand werk. Opener ULTRAPOP maakt die ambitie glashelder en wordt ondersteund door -letterlijk- briljante toetsen en zoete croonende vocalen. Echter is het resultaat zo bevreemdend, zeker wanneer de zwaar overstuurde bas roet in het ‘popeten’ komt gooien dat er meermaals geslikt moet worden door elke popfan om al door dit nummer te geraken. Beste nummer van het album.

Opvolger ALL FUTURES zet punk terug centraal en kan ik nog best pruimen. Echter klinken de gitaren wazig omdat ze te hard overstuurd worden in de productie. De gitaren en zang verdrinken in oversturing waardoor elke definitie qua toonhoogte verdwijnt. De verstaanbaarheid lijdt hier eveneens zwaar onder. Op volgende nummers wordt dit probleem enkel erger en de ‘levels’ van alle sporen worden nog ééns omhoog geduwd tot ze helemaal in het rood staan. Ondanks dat dit duidelijk een artistieke keuze is kan ik het totaal niet waarderen. ULTRAPOP klinkt als de ruis in mijn oren die ik niet kan uitschakelen. Prettig toch? Voeg daar dan nog eens bij dat de meeste van de volgende nummers enorm chaotisch en snel zijn en je hebt meteen teveel van het goede. Deze stilistische keuze werd op Only Love al ingeleid, maar daar viel het nog te waarderen omdat het algemene volume véél minder was en de instrumenten niet tot in het rood werden geduwd. Op ULTRAPOP zijn de cymbalen vaak niet te horen door de ruis van de gitaren en stem. De kick mist enige diepte en de snare en toms klinken erg dun. Soms, in ietwat rustigere stukken komt de aangename klank van de drums piepen, maar verdrinkt al snel weer in de algemene ruis. Voor de rest kan ik dissonante toetsen in irritante 8-bit kwaliteit onderscheiden en ritmische ruis die de zang moet voorstellen. Aan de gitaren ga ik me zelfs niet eens wagen.

ULTRAPOP wordt volledig tenietgedaan door de productie. Hoewel ik enthousiaste geluiden hoor van andere recensenten die dit jaarlijstmateriaal of ‘het beste van 2021’ durven noemen, kan ik het allerminst waarderen. Ik denk dat het enthousiasme vooral te verklaren is omdat er nieuw materiaal van The Armed is en omdat zoveel van het mysterie van de band nu eindelijk wordt ontrafeld, maar is dat wel zo? Only Love is een ijzersterk album dat me muzikaal zo stimuleert dat ik zelf met één van de nummers aan de slag ben gegaan, maar ULTRAPOP zal dat niet kunnen. Ondanks dat de muziek die onder alle ruis en waas zit waarschijnlijk even boeiend zal zijn als die op Only Love. ULTRAFLOP, of is die te flauw?

Score:

55/100

Label:

Sargent House, 2021

Tracklisting:

  1. ULTRAPOP
  2. ALL FUTURES
  3. MASUNAGA VAPORS
  4. A LIFE SO WONDERFUL
  5. AN ITERATION
  6. BIG SHELL
  7. AVERAGE DEATH
  8. FAITH IN MEDICATION
  9. WHERE MAN KNOWS WANT
  10. REAL FOLK BLUES
  11. BAD SELECTION
  12. THE MUSIC BECOMES A SKULL

Line-up:

  • Onduidelijk

Links: