The Absence – Enemy Unbound
Metal Blade, 2010
Riders of the Plague (2007) was een blijver voor mij. Een subtopper in de melodeath van dat jaar en toch wel een verrassing: het Amerikaanse The Absence had nog nauwelijks naam. Met Enemy Unbound lagen de verwachtingen dus iets hoger. Deze band liet zien iets in zijn mars te hebben.
En aanvankelijk was ik niet erg onder de indruk van Enemy Unbound. Dit lag vooral aan het feit dat The Absence minder venijn lijkt te tonen, en in vergelijking met drie jaar geleden is daar ook wel wat van waar: de melodie speelt een grotere rol, en de productie is iets gladder. Bij de laatste luisterbeurt veranderde dat echter. Eigenlijk is deze band namelijk gewoon een prima band in zijn genre. Want melodische death metal maken zonder werkelijk zo hard als death metal te zijn of juist te zoetsappig, dat lijkt best een kunst te zijn. In ieder geval wekt The Absence met volume- en basknoppen richting vol open de indruk zijn stijl ruim voldoende te beheersen. De invloeden van Europese (Duitse en Scandinavische) metalcore en melodeath zijn duidelijk aanwezig, maar nergens overheersend. Vooral door de vocalen en het gitaarwerk krijgt The Absence zijn heerlijk droge en volle sound. Met geen clean gemekker, maar vloeiend soleerwerk als melodie. Zeer de moeite waard voor liefhebbers van Neaera, Arch Enemy, oude Trivium en The Haunted.
Tracklisting:
- Vertigo
- Erased
- Deepest Wound
- Maelstrom
- Enemy Unbound
- Solace
- The Bridge
- Wartorn
- Hidden in White
- Vengeance and Victory
- Triumph
Line-up:
- Jaime Stewart – vocals
- Peter Joseph – lead & rhythm guitar
- Patrick Pintavalle – lead & rhythm guitar
- Mike Leon – bass
- Jeramie Kling – drums
Links: