Sylvan Awe is een Australische band. Ik dacht eerst dat het een eenmansproject was van een man waarvan de voornaam Sylvan was. Blijkt dat Sylvan Awe twee Latijnse woorden zijn. De vertaling durf ik niet stellig te onderbouwen, maar iets als ‘respect voor het woud’ komt in de buurt.
Sylvan Awe maakt black metal in de trant van Mgła. Nog nooit eerder kwamen de twee Australiërs hier voorbij. Nochtans werd een debuut genaamd Offering afgeleverd in 2015. Ze doen niet aan corpse-paint of noise, dus het is duidelijk de moderne school, geënt op de traditionele school.
Aanhoudende tonen, melancholische riffs, donker geblaf en ratelende drums. Dit is geen onbekend recept. Vooral opener Overcome klinkt alsof Mgła uit de boxen komt. Op O’ Sun valt op dat de mix wat te wensen over laat. Het geheel klinkt vlak en de vocalen staan erg hard. Alles schreeuwt verder doorsnee aan deze release. Het is vooral de gedenkwaardigheid die daarmee een deuk oploopt. Nadat je dit album hebt beluisterd, speelt er geen enkele behoefte om hem nog eens op te zetten. Het is niets anders dan een verzameling aardige riffs en degelijke structuren die nergens verrassen. Het is degelijk uitgevoerd hoor, dat zeker. Alle akkoordenprogressies zijn voorspelbaar, simpel, en dat maakt het geheel makkelijk beluisterbaar. Dat is dan ook gelijk de kracht van het album.
FOMO heet dat: de angst om iets te missen. Bij de keuze of je wel of niet naar Transcend gaat luisteren hoef je daar niet bang voor te zijn. Je wilt het best een keer als achtergrond muziek luisteren, omdat het gewoon gemakkelijk weg luistert. Het is echter geen muziek waar je iets mee mist wanneer je het niet hebt gehoord. Er zijn zo nog honderd bands, waarvan de belangrijkste Mgła is, die net zo klinken. Sylvan Awe onderscheidt zich daarbij op geen enkele manier. Een laatste punt wat mij tegen de borst stoot is het praatje bij dit album:
“Transcend richt zich op zelfverbetering, de wil om te streven, open te zijn, en niet door het alledaagse in beslag te worden genomen, het leven en de strubbelingen bij de hoorns te vatten en een roep om meer dan dat… En dat is relevant voor elk mens uit elke cultuur.”
Ga dan lekker reggae maken als je zo irritant optimistisch en ruimdenkend wil zijn. Concluderend is het album gemakkelijk beluisterbaar, maar niet gedenkwaardig of creatief genoeg om de middenmoot te ontstijgen.
Score:
65/100
Label:
Northern Silence Productions, 2021
Tracklisting:
- Overcome
- O’ Sun
- Transcend
- Zenith
- Unbound
- Return
- Winter
Line-up:
- S. Callinan – Instrumenten, vocalen
- Adrian Horsman – Drums
Links: