Candela is het derde werk van deze crustianen uit Spanje. Crustianen is misschien niet helemaal het goede woord. Zelf gooit de band met krachttermen als neo-crust, atmosferische black metal, post-metal en screamo. Svdestada is in elk geval een veelzijdige band, met een combinatie aan stijlen. De cover is alvast aardig. Als u luistert en denkt: “Hier versta ik geen reet van”, dan komt dit doordat u geen Spaans spreekt.
Het tweede werk heet Cierzo. Een track waarbij de basgitaar de overgangen aan elkaar breit. Wat opvalt is dat de tracks erg gehaast overkomen, en vooral de drummer is nogal strikt in zijn keuzes. Amargor probeert de luisteraar te verrassen met uit de lucht vallende overgangen. Op dit punt ben ik de vocalen al enigszins beu. Ik mis een scherp randje of een gore blaf erdoor. Het drumwerk is erg ruimtelijk en helder geproduceerd. Het had van mij allemaal wel wat meer focus mogen hebben. Een dikker geluid had deze band wel verdiend.
Zelfs de bassolo in Efimero weet niet echt te overtuigen. Hilonegro en Sinvivir jagen door met d-beat, maar worden nergens echt boeiend. Het klinkt als een rondstampende peuter die van zijn moeder geen snoep krijgt in de winkel. Het geschreeuw en gestamp heeft geen blijvende impact. Candela begint met een core-melodie. Zelfs in deze track, die zo’n dertien minuten duurt, mis ik een logische lijn. Ik dacht eerst dat de band een beetje de experimentele bon vivant wilde uithangen. Nader bekeken krijg ik meer de indruk dat de band geen boodschap heeft om te communiceren. Hierdoor raakt ook deze track kant noch wal. Het is alsof je twintig verschillende tracks luistert. Is dat post-metal?
Candela is een plaat die voor sommigen goed zal klikken, en voor anderen, zoals ik, minder interessant zal zijn. Het is mij veel te vrijblijvend. Een aaneenschakeling van gedurfde en contextloze overgangen wordt mij na een paar tracks wat teveel. De delivery van de vocalen snap ik ook niet helemaal. Er zitten een heleboel opmaten in, je kan het ook té vaak doen. De afwisseling is vocaal bovendien zeer beperkt. De mix ten slotte is mij ook veel te ruimtelijk, waarbij de gitaar heel erg links weggedrukt staat en de drummer over de hele linie is uitgesmeerd. Met zo’n smerig geluid wil ik veel meer in mijn gezicht geblazen worden persoonlijk. Of zoals ze in Spanje zeggen: margen de mejora.
Score:
60/100
Label:
Long Legs Long Arms Records , 2024
Tracklisting:
- Nudo
- Cierzo
- Amargor
- Efímero
- Hilonegro
- Sinvivir
- Candela
Line-up:
- Eder de la Camara – Drums
- Jorge Urosa – Basgitaar
- Fernando Lamattina – Gitaar
- Mario C. Vaises – Vocals
Links: