Dat de Finnen een neus hebben voor muzikaal drama zal voor niemand een verassing zijn. Dit gegeven wordt nog eens benadrukt door het debuutalbum van blackgazende hardcorejongens Surut. Het debuutalbum van deze band draagt de toepasselijke titel Surut, wat overigens eb betekent in het Indonesisch.
Hoewel het album al in augustus 2020 is uitgekomen, rolden de fysieke geluidsdragers pas in januari 2021 van de pers. Een goede reden om deze plaat alsnog van een recensie te voorzien. Surut kopt af met Vihollinen (vijand). Een redelijk agressieve, maar toch wanhopig klinkende track die is doordesemd van grauwe blackgaze- en hardcore- elementen. Het nummer deed me beetje denken aan het werk van Lantlôs, maar dan met een wat minder gedempte mix waardoor het nummer zeker in de tweede helft een venijnigere punch krijgt.
Het daaropvolgende Nousen (ik rijs) opent met een haast deathmetalachtige riff. De screams van zanger Ville zorgen voor een ruige, hardcoreachtige twist. De drums beuken uit de speakers en door de vele tempowisselingen voelt het alsof je wordt meegesleurd in een modderstroom vol splinterend hout.
De bruutheid van Nousen staat haast haaks op het trage en dramatische Häpeä (schaamte). Er wordt veel tijd gestoken in het wegzetten van een wanhopige sfeer. De galmrijke riff vormt in combinatie met het secure drumwerk een cocktail die het onmogelijk maakt om niet met de deining van de klanken mee te bewegen. Ook hier zijn de blackgaze-elementen duidelijk aanwezig. Zeker de sporadische keyboard klanken dragen hier aan bij. Toch houdt de track het venijn dat ook in de voorgaande twee nummers te horen was.
Het album sluit af met Palo (brand). De mix van dit nummer is wat anders dan van zijn voorgangers. De zang treed iets minder naar voren. Deze maakt namelijk plaats voor wat tof Deafheaven achtig gitaarwerk. Op de achtergrond horen we ook een fragment van een pratende man. Hoewel ik in eerste instantie vond dat het totaal niet op zijn plaats was, moet ik toegeven dat het bij de tweede luisterbeurt we goed bijdroeg aan de tragische, enigszins vervreemdende sound van het nummer.
Surut presenteert hier een kort maar zeer tof album. Als je houdt van wat grauwe blackgaze met een flinke portie hardcoresaus, dan is dit album zeker een aanrader. Ik kijk er naar uit om Surut een keer op Roadburn of Soulcrusher op de planken te zien.
Score:
85/100
Label:
Napalm Records, 2021
Tracklisting:
- Vihollinen
- Nousen
- Häpeä
- Palo
Line-up:
- Ville – Vocalen
- VP – Gitaar
- Juuso – Gitaar
- Otto – Basgitaar
- Mika – Drums
Links: