Stumm – I
Aesthetic Death – 2006
Ja even lekker trillen met die billen! En niet vanwege dat suffe gerammel op
omgekeerde vuilnisbakken en antieke pannen, maar meevibrerende endeldarmen en
lichaamsopeningen dankzij de volle vette zieke sludge/doom van het Finse
Stumm. Door het succes van bands als Khanate en Grief komen
er steeds meer releases op de markt van bands die diezelfde richting ingeslagen
zijn, waarbij er wel opgelet moet blijven worden dat we niet klakkeloos zo maar
alles wat lekker broemt ook meteen donders vet vinden.
Stumm weet in ieder geval flink de broekspijpen te laten wapperen, er
wordt eigenlijk voornamelijk op de lagere toonhoogtes gemikt, met als enige
uitspringer daarin de zang die voor het overgrote deel bestaat uit een beetje
core-achtig aandoende schreeuw bestaat. Gitaar en bass spelen nagenoeg dezelfde
partijen op nagenoeg dezelfde toonhoogte, waardoor Stumm er wel op moet
blijven niet erg monotoon te worden. I is ruim een half uur lang, en ik
ben bang dat als er meer nummers op zouden hebben gestaan dat men het album saai
zou zijn gaan vinden. De sound is moddervet en heerlijk ziek, maar er had wel
wat meer gemusiceerd mogen worden.
I van Stumm is voor de liefhebbers en kenners van het genre een
must om te hebben, maar als je nieuw in het genre bent zou ik eerst de grote
voorbeelden van deze band gaan luisteren.
Tracklist:
- Chokehold Narcosis
- Biting the hand that feeds
- New Christ for every morning
- Not waving but drowning
Line-up:
- H. Hiltunen – Bass
- H Jytila – Drums
- J Mattila – Gitaar en zang
Links: