Strych:9 – Parasiit

Strychnine is een witte, reukloze, zeer bittere giftige stof die behoort tot de alkaloïden. Naast een aantal andere planten wordt deze substantie voornamelijk gewonnen uit de braaknoot. Het is tevens zeer dodelijk en is in de volksmond ook wel bekend onder de naam rattengif. Strych:9 is dan weer iets heel anders (hoewel de uitspraak in het Engels wel hetzelfde is). Dat is namelijk een metalband uit Estland. Op het debuutalbum Parasiit brengt dit vijftal een mix aan nu-, death en industrial metal. Net als strychnine heeft dit Baltische gezelschap ook de mogelijke bijwerking om de werking van het zenuwstelsel te beïnvloeden. De impulsoverdracht van zenuwcellen naar spiercellen kan daarbij dusdanig verstoord worden dat de nekspieren ongecontroleerd heen en weer gaan bewegen.

Bovenstaande bandfoto doet de nekspieren echter niet meteen losschudden. De visuele kruising tussen Mudvayne en Avatar (hoewel dat qua geluid best interessant zou klinken) trekt namelijk niet meteen de aandacht in positieve zin. Neem daarnaast ook nog een redelijk vreemde bandnaam en dit pareltje had zomaar in de promobak kunnen blijven liggen. Gelukkig spreekt de eerder genoemde muzikale combinatie al meer tot de verbeelding. De beschreven nu-metal komt dan ook prima bovendrijven. De invloeden die hier hoorbaar zijn vinden we in Slipknot en Enter Shikari. De industriële invloeden zijn ook zeker aanwezig. Daar komen dan weer namen als Fear Factory en Pain bij kijken. Dan blijft als laatste van het recept de death metal over. Dat gaat een beetje alle kanten op. De ene keer wat melodischer van aard, maar toch vooral bruut, hard en snel. Denk dan weer aan namen als Bloodbath of Alkaloid. Soms komt er ook wat metalcore in de stijl van Parkway Drive doorsijpelen.

Dat levert een (te) gekke, hectische, maar bovenal vernieuwende kijk op nu-metal die behoorlijk goed bevalt. Het is wellicht niet allemaal perfect uitgevoerd, maar het spelplezier spat er vanaf. Luister bijvoorbeeld eens naar Pretty Boy dat bol staat van elektronische toevoegingen, dikke breaks en riffs. Op Sacrifice gaat het tempo juist weer flink omhoog en zijn de grunts lager zijn dan elders op het album. Zo heeft ieder nummer wel weer een eigen onderscheidende waarde waardoor het interessant is om te blijven luisteren. En als het niet bevalt dan kun je het op standje tien altijd nog gebruiken om van je rattenplaag af te komen.

Score:

78/100

Label:

Eigen Beheer, 2021

Tracklisting:

  1. The Evil Children
  2. Everyone, Everything
  3. Get Out
  4. Pretty Boy
  5. Demoncore
  6. Sacrifice
  7. Nosebleed
  8. Freak
  9. ESWAS
  10. Vitriol

Line-up:

  • Kapa – Zang
  • Ants Reiu – Gitaar
  • Reio Jõelo – Gitaar
  • Jüri Kallas – Basgitaar
  • Madis Kaljurand – Drums

Links: