Steingrab – Mystik

De Duitse blackmetalaanhanger Mahr is sinds 2008 bedreven in zijn stiel. Ik kende hem niet, wellicht was dat ook de bedoeling, want er valt op het net niet erg veel te weten te komen over deze onverlaat. Dit is het tweede album van de mysterieuze mysticus en zijn Steingrab.

Hij is goed, ja, hij is goed. Eindelijk krijgen we nog eens pure late jaren negentig black metal uit Duitsland, met sterke melancholische melodieën en heerlijke majestueuze tristesse met snerpende blackmetalleads. Vlagen Nagelfar-sfeer met Noorse black op zijn Burzums hier en daar, netjes op geprogrammeerde drums gezet. Veel mid-tempo materiaal waarbij je steeds meer naar de grond gaat hangen naarmate de nummers vorderen, omwille van de doorleefdheid die nergens enige sporen van emo-post-black vertoont. Integendeel, de teksten vertonen tekenen van poëtisch talent. De subtiele toetsen en licht-paganeske epiek, in combinatie met het vrij sterk aanwezige akoestische werk, heeft dat ongrijpbare magische/mystieke in zich wat jaren negentig black zo typeerde, los van het niet al te sterk geproduceerde werk of het gebrek aan sluitende strakheid. Dat maakt het allemaal nog mooier. Nostalgie à volonté, horen horen horen. Je weet wat er moet gebeuren.

Score:

82/100

Label:

Eigen Beheer, 2017

Tracklisting:

1. Licht
2. Der Spiegel
3. Styx
4. Zeugen der Macht
5. Scheintot
6. Mystik
7. Der letzte Schein des Mondes

Line-up:

• Mahr – Alle instrumenten, Vocalen

Links:

• Steingrab Facebook