Het komt uit Moskou en het speelt sinds 2017 metal. Rara, wat is het? Wel, het is vooral verwarrend, bevreemdend. Want Starified wipt op Fat Hits van het ene genre naar het andere. Van doom over flarden progrock naar grunge om dan tussendoor een stadionsound te produceren. En soms doen ze dat gewoon allemaal in een en hetzelfde nummer. ‘Hooks’ genoeg om een heel leger bergbeklimmers veilig te fixeren op Mount Everest.
Wat achtergrond misschien? Starified is met Fat Hits niet aan zijn proefstuk toe want het Moskouse trio heeft al twee albums uit. Ze hebben ook een zingende drummer. Of drummende zanger, zo je wilt. Alleszins een vent met talent, die Vadim Ambartsumian: een vrij zuivere stem die hard kan uithalen en dan heerlijk hees klinkt. Als je bij momenten denkt Dave Grohl te horen brullen: daar lijkt de stem inderdaad fel op als de decibels de hoogte ingaan. Ondertussen blijft hij serieus van jetje geven op zijn drumkit met toch niet bepaald de meest eenvoudige ritmes.
Op Fat Hits vind je tien nummers, met als toppers de eerste twee, die ook vrij logisch eerst op YouTube verschenen, namelijk El Loco en Scapegoat. El Loco is eigenlijk wel mijn favorietje van de hele plaat. Enerzijds door die heerlijk directe riff die je in je maag gesplitst krijgt, anderzijds door de intermezzo’s met vertakkingen in grunge of zelfs nu metal (zonder de rapinvloed). En zelfs een grappig Spaans frivoliteitje. Het bijzonder traag-slepende Scapegoat speelt leentjebuur bij Black Sabbath en consoorten, met al eens een pedaaltje erbij en een stemeffect bovenop de overheersende baslijn.
An Ode To Tenacious D start wat minder groovy, maar het refrein en de solo maken dat helemaal goed. Anti Rebel begint als Motörhead of Foo Fighters on speed, gaat over in iets jazzy-poppy dat heel aanstekelijk klinkt en vloeit uit in een tof tweeledig proggy-spacy einde dat uit het begin van de jaren 70 had kunnen komen.
Saraton lijkt wat rustiger maar bevat ook weer die progrock sound en roept wat herinneringen op aan de metalgrunge van Mindfunk; een gevoel dat ik ook had bij Pick A Fight. Het grungegevoel blijft hangen bij Noah maar dan toch eerder in de stijl van Jane’s Addiction of Helmet. Afsluiter Same Old River ten slotte combineert FM-rock met pure Foo Fighters.
Starified brengt met Fat Hits niet alleen een verrassend maar ook een verrassend goed album. Geen enkel nummer is mainstream en je wordt continu op het verkeerde been gezet. De sound is goed, de stem krachtig. Zeker geen album van twaalf in een dozijn. Meer van dat, graag.
Score:
82/100
Label:
Ripple Music, 2021
Tracklisting:
- Scapegoat
- Don Loco
- An Ode to Tenacious D
- Anti Rebel
- Saraton
- Wider Lane
- What If
- Pick a Fight
- Noah
- Same Old River
Line-up:
- Vadim Ambartsumian – Vocalen, drums
- Yuriy Berezovik – Gitaar
- Dmitri Shurpakov – Basgitaar
Links: