Spoil Engine – The Art of Imperfection
Universal Music, 2012
Derde album van de Belgische metalbelofte bij uitstek, een naam waar ze niet echt van afraken. Via Roadrunner kwamen ze nu bij Universal, ook geen misser, met dank aan Sonic Angel trouwens (check even als je muzikant/band bent). Opnieuw in een degelijke digi, prima verzorgd.
Geen collectieve perfectie maar ontplooiing en individualiteit dus. Spoil Engine beukt er vanaf noot nummer één in met een behoorlijk pissed off gevoel. Groovend met een hardcoregevoel, een klevend clean refrein en Machine Head-breaks. Hoe meer ik The Absurdist hoor, hoe leuker het begint te worden. Lekker ook hoe er tegen een thrashtempo versneld wordt in het middenstuk.
Meteen heb ik ook alle elementen opgenoemd die me opvallen in deze plaat. Een behoorlijke Supercharger-brutaliteit (Flawless) die dankzij indrukwekkend gitaarwerk en dito drums uitgroeit tot Through the Ashes of Empires-proporties (Mourning After, een schitterend tweede gedeelte heeft dat nummer). De ruwe vocalen hebben veel weg van Corey Talor’s strotarbeid, wat zeker als compliment aangezien mag worden. Als je dus aan Slipknot denkt hier en daar dan is dat niet onlogisch.
Zeer degelijk materiaal dat zelfs met een niet al te opgefokte productie een zeer dynamisch en energiek geluid laat horen, geheel de verdienste van de band. Enkele puike nummers en catchy elementen, Spoil Engine weet te bevestigen. Dit verdient wel een plaats op een groot festival of twee als je het mij vraagt. The Art of Imperfection behoort absoluut tot de betere mainstream metal.
Tracklisting:
- The Absurdist
- Absolution Denied
- Flawless
- Nerve Cell
- By Numbers
- Exhuminate
- Thalidomide
- The Figures as Ways of Saying
- Mourning Afters
- Castles
- A World on the Outside
- Eleatics
- All Too Human
Line-up:
- Niek Tournois – Vocals
- Steven Sanders – Guitars
- Bart Vandeportaele – Guitars
- Kristof Taveirne – Bass
- Matthijs Quaars – Drums
Links: