Een transcontinentale samenwerking van de heren van Spacetrucker uit de VS en de Italiaanse Mr. Bison. Onder de noemer Turned to Stone Chapter 1 brengen ze ons een verse dosis heavy psych en stoner. De titel van het album verklapt al dat label Ripple Music van plan is om in de toekomst meerdere soortgelijke albums uit te brengen. Persoonlijk kijk ik altijd met een schuin en lichtelijk wantrouwend oog naar splits. Ik ben er namelijk bang voor dat bands hun topwerk bewaren voor hun eigen albums en dat de afgelikte boterhammetjes worden bewaard voor collaboratiealbums als deze. Met een lichte zweem van boterhammenvrees besloot ik dit album toch een eerlijke luisterbeurt te geven.
Op de albumhoes staat een afbeelding van een ruimteschip dat is gestrand in galactische smurrie en het lettertype dat wordt gebruikt, is een duidelijke verwijzing naar het legendarische album Master of Reality van Black Sabbath. Ik zou hier graag op willen haten, het lettertype is inmiddels al honderd keer opgevreten en uitgescheten, maar eigenlijk vind ik het nog steeds een mooi lettertype dat in deze context passend is. Eén blik op deze hoes en je weet dus meteen waar je hier mee te maken hebt: een spacy sfeer met een scheutje Sabbath.
De split begint met een drietal nummers van Spacetrucker. Ze trappen af met Nosedive. Een lekkere agressieve riff en rauwe vocalen. Mijn hartje ging er spontaan wat sneller van kloppen. De spanningsboog van het nummer zwakt tegen het einde ietwat af, maar onvoldoende om de aandacht helemaal kwijt te raken. Wat daarop volgt, is het nagenoeg instrumentale Distant Earth. Een prima nummer om lekker bij weg te dromen en de oneindigheid van de ruimte te overpeinzen. De heren sluiten af met een energieke knaller. King Cheeto beukt er namelijk op los. Ik vind het altijd tof om te zien dat een band een gevoel voor humor heeft. Een titel als King Cheeto tovert daarom meteen een lach op mijn gezicht. Op het in 2018 verschenen Smooth Orbit zagen we ook al dit soort fratsen bij nummers als Lost in the Sauce en Not as Hung. Helemaal prima. Niets meer aan doen.
Mr. Bison. Een Italiaanse band vernoemd naar de über eindbaas uit de Street Fighter serie. Wat deze band best cool maakt, is dat hij gebruikmaakt van twee gitaristen, één drummer en geen bassist. Over het algemeen produceert deze band prima stoner en heavy psych platen. Waar het in 2012 verschenen We’ll Be Brief lekkere op de jaren zeventig geïnspireerde proto-metal bevatte, liet Mr. Bison in 2018 op Holy Oak zien dat hij ook prima thuis is in de stevige stoner. Op deze plaat slaat de band echter een klein zijpaadje in. Wat je krijgt voorgeschoteld zijn namelijk voortkabbelende psychedelische nummers met sitars en hier-en-daar een synthesizer. Een prima match met het ruimtethema van het album. Ze slagen er echter niet in om me helemaal mee te voeren op hun trip. De vocalen zijn namelijk zo raar van klank, dat ze afdoen aan het trippy karakter van het instrumentgebruik. Dit is in contrast met de andere albums van de band. Daar zette de zang de muziek namelijk veel kracht bij. Op de nummers die op deze plaat staan, ging de zang me echter al snel tegen staan. Met name in The Grace of Time en The Stranger dacht ik steeds bij mezelf: ik hoop dat die vent een keer zijn kop houdt, want dan komt er weer een cool stukje. Het samenspel van de verschillende instrumenten en de timing zijn op alle drie de nummers namelijk fantastisch. In het afsluitende nummer Oracle Prophecy zijn de vocalen iets anders afgemixt, waardoor het minder irritant in de oren klinkt. Ik waardeer dat de band durft te experimenteren. Ze mannen nemen een risico wat helaas wat minder goed uitpakt.
Tijd voor een eindoordeel. Hebben we hier te maken met een kleffige, afgelebberde boterham of niet? Deels. Je kan er in ieder geval nog een prima tosti van maken om je muzikale honger te stillen. Er wordt leuk geëxperimenteerd, en de riffs zijn zeker prima. Het is duidelijk dat Ripple Music met deze split een bepaalde muzikale sfeer voor ogen had. Het label slaagt er redelijk in om deze te bewerkstelligen. Ik ben benieuwd naar de volgende hoofdstukken in deze serie. Ben je in een spacerige stonervibe, dan is dit een album voor jou.
Label:
Ripple Music, 2020
Tracklisting:
- Spacetrucker – Nosedive
- Spacetrucker – Distant Earth
- Spacetrucker – King Cheeto
- Bison – The Grace of Time
- Bison – The Stranger
- Bison – Oracle Prophecy
Line-up:
Mr. Bison
- Matteo Barsacchi – Vocalen, Gitaar
- Matteo Sciocchetto – Vocalen, Gitaar
- Matteo D’Ignazi – Vocalen, Drum, Geluidseffecten
Spacetrucker
- Mike Owen – Vocalen, Gitaar
- Rob Meat-Wagoner – Vocalen, Bas
- Bryan “Del Toro” Weitekemper – Drums, Multipad
Links: