Sothoris – Dominus Omnium Mortuorum

Geschreven door op 02-10-2025 om 18:50.

De Poolse blackmetalband Sothoris is alweer toe aan zijn derde langspeler, Dominus Omnium Mortuorum, en deze komt via het Duitse Fetzner Death Records. Een label dat nu en dan toch wel wat lekkers uitbrengt. Denk dan bijvoorbeeld aan het Nederlandse paganeske, folky blackmetalgezelschap Wurgilnõ. Ik was in 2022 zelf wat lyrisch en wild enthousiast over de vorige plaat van Sothoris. Wpiekłowstąpienie bleek de titel en omarmde zo maar eventjes acht ultrabrutale met pek en veren ingesmeerde vuile black/deathmetalnummers.

De band is afkomstig uit de regio Miloslaw en dat ligt ergens ten zuidoosten van Poznan helemaal verloren in de natuur en geeft plaats aan goed drieduizend bewoners. Erg groot is het dus allemaal niet. Maar als je er in de brede regio daarrond vijf begenadigde muzikanten kan vinden is dat allemaal prima.

Je hoort iemand graven, je hoort iemand het zand schrapen van een object. Dat moet dan wel bijna een kist zijn. Het brengt ons misschien toch even kort bij het concept van deze plaat en daarvoor moeten we terug naar de negentiende eeuw. Meer nog naar het monument van Karl Robert Lachmann. Dat is de enige zoon van een Duitse aristocratische familie die stierf in de Frankisch-Pruisische oorlog (1870-1871). Grafrovers zouden deze brave man zijn graf, dat gelegen is in het mausoleum van Jałowiec, gevandaliseerd hebben. Om kort door de bocht te gaan, heeft dit de band geïnspireerd om te komen met een eigen plot, een eigen twist, een eigen verhaal. Bij een grafroof gaan de kisten open, komen er geesten naar buiten. Maar in plaats van de rovers te straffen voor hun daden, laten de geesten deze individuen zien hoe zij, voor ze overleden, hun leven hebben geleid en zo krijg je dus op dit album een soort van geestenseance.

Goed, we zijn hier niet om heel dat verhaal fijntjes uit de doeken te doen maar om het vooral over de muziek van dit brutale Poolse heerschap te hebben. Dit schrijvende ben ik al twee nummers gevorderd en is de allesvernietigende indruk die ik kreeg op de vorige plaat toch niet aanwezig. Aan de heer Hrist zal het zeker niet liggen, want die timmert toch alles toe. Misschien ligt het wel aan het feit dat de brutaliteit en venijnigheid wat ontbreken in de riffpartijen. Wat op zich niet zo erg is, want de Poolse vrienden hebben toch eerder voor een verhalend concept gekozen. Lawa is wel een intens doch ook speels, door het cymbalenspel, nummer geworden en bijt wel stevig van zich af. Luister naar de magistrale blastpartij. Het vervolg van de plaat is net wat te middelmatig en kent misschien hier en daar wat uitschieters. Ik denk dan aan de diepe keelgorgels in combinatie met alweer inderdaad de blastpartij in Pro Memoria of het allesvernietigende soleerwerk in Dym. Op het einde van de plaat slaat de poort van het kerkhof of de kist weer dicht en is de seance voorbij.

Dominus Omnium Mortuorum, de derde release van dit Sothoris, maakt net iets minder indruk dan zijn brutalere voorganger. Nochtans wordt er ook op deze plaat stevig van jetje gegeven, maar gezien de thematiek eerder vanuit een verhalende hoek.

Score:

75/100

Label:

Fetzner Death Records, 2025

Tracklisting:

  1. Wieczornica
  2. Szkarłat
  3. Lawa
  4. Byłem Faustem
  5. Dzieci Diabła
  6. Pro Memoria
  7. Dym
  8. Piętno

Line-up:

  • Lord Ghash – Basgitaar
  • Hrist – Drums
  • Hex – Gitaar
  • Raven – Zang
  • Setrial – Gitaar

Links: