Somnolent – Monochromes Philosophy
Solitude Productions, 2008
Funeral doom blijft hip in Rusland. Ook Somnolent waagt zich aan het
feest van de donkere traagheid die funeral doom hoort te zijn. De band slaagt
hier slechts ten delen in.
An sich is het best leuke funeral doom, alleen erger ik mij mateloos aan
de leadgitaar, de man die de snaren op dit instrument beroert, is er in geslaagd
om zijn snaren dermate net vals te stemmen dat het voor mij eigenlijk het hele
album verziekt. Irritant ielig hoge loopjes over de lage basislaag, Met name de
eerste track wordt op deze manier compleet verziekt, het doet gewoon pijn aan je
oren, maar helaas, de latere nummers blijven ook niet compleet verschoond van
deze trommelvliesvervuiling.
In de latere nummers laat de band overigens wel meer en meer horen toch wel
een wat eigenzinnige blik te hebben, de ritmes worden wat complexer en het klinkt
allemaal net wat eigenzinniger. Jammer genoeg blijft het ondermaatse gitaarspel.
Tip: dump de gitarist en zoek iemand die wel weet waar die snaren voor zijn, dan
kan het nog wel eens wat worden.
Tracklisting:
- Unrequited Love To Reverie
- Monochromes Philosophy [mp3]
- Paradoxes Of The Universe
- Imperceptible Noise Of Moribund Impressions
Line-up:
- Alexey – vocals
- Konstantin – lead guitar
- Nikolay – guitar
- Alexandr – bass
- Yuriy – drums
Links: