Sometimes We Make Music – Trail Of The Fallen

Sometimes We Make Music… een bandnaam die nogal grappig klinkt en niet direct doet denken aan een serieuze band. Alsof men wat aankloot en af en toe wat muziek maakt! Maar niets blijkt minder waar. De uit Noorwegen afkomstige symfonische metalband is serieus genoeg en debuteert dit jaar met Trail Of The Fallen.

Maar vanwaar die (ietwat grappige) bandnaam? Nou ja, geheel zonder humor zijn de heren niet, zo blijkt. De band begon namelijk in 2013 als een studioproject waarvan de leden zo’n vierhonderd kilometer van elkaar woonden. Zie daar de bandnaam! Bands uit Noorwegen verrassen ons wel vaker en met aangehaalde invloeden van Devin Townsend, Wintersun, Turisas, Ensiferum en Tengger Cavalry ben ik toch wel nieuwsgierig geworden wat Sometimes We Make Music kan bieden.

Het album begint in ieder geval episch in een licht folkmetalsfeertje. Met orkestratie, kerkbellen, zware gitaren, ‘in your face’-drums en een combinatie van cleane zang en brute grunts is het best een stevige track. Ik ben de blije metalhead die ik ben als er ook nog eens blastbeats en duellerende gitaarsolo’s in voor komen. Ik kan niet anders zeggen dan dat het een goede start is!

De rest van het album verloopt op een interessante manier. Met verrassende elementen als een banjo in Famine en de titeltrack (en nee, niet op een melige manier, het past zowaar bij het nummer!), het toch wel melige piratennummer Queen Anne’s Revenge (inclusief gesproken intro), het duistere doch kalme Demon, pianostukken gepaard met blastbeats in Hymn of the Lost Lord en nóg meer blastbeats in The Return, kan men gerust zeggen dat dit album absoluut divers is. De hekkensluiter eindigt op een meer symfonische voet met vrouwenzang in de mix en de zanglijn van Danny die bij vlagen doet denken aan de kunsten van Amorphis.

Het vergt even een paar luisterbeurten om in het album te komen, juist vanwege deze diversiteit, maar daarna nestelt de waardering voor wat men hier heeft neergezet. De composities zijn verdraaid goed geschreven, alsook de teksten. De gitaren spelen prima op elkaar in en ook de leadpartijen zijn genuanceerd en goed verspreid over het album. De drums zijn samen met de bas een consistente factor en zorgen voor een energieke plaat. Qua productie mogen er ook wat complimenten worden gemaakt, al had de compressie misschien een tikje minder gemogen. De orkestratie voelt namelijk af en toe wat teveel op de achtergrond voor een symfonische metalband.

En zo komt Noorwegen opnieuw verrassend uit de hoek en blijkt maar weer dat afstand geen drol uitmaakt voor de muziekindustrie. Sometimes We Make Music is een uitstekend voorbeeld hiervan en heeft met Trail Of The Fallen een prima debuut te pakken. Misschien moeten de heren die afstand van elkaar zo houden? Het levert in ieder geval wel topkwaliteit op.

Score:

78/100

Label:

Eigen beheer, 2020

Tracklisting:

  1. By the Might of the Crow
  2. Famine
  3. Demon
  4. Trail of the Fallen
  5. Hymn of the Lost Lord
  6. Queen Anne’s Revenge
  7. The Return
  8. Two Kings

Line-up:

  • Danny Johannessen – Zang
  • Ivar Oftedal – Gitaar
  • Zlatko Kusmic – Gitaar, zang
  • Alejandro Sanhueza – Basgitaar
  • Terje Martinussen – Drums

Links: