Sól án Varma – Sól án Varma

Sól án varma, gewoonweg vertaald als zon zonder de capaciteit tot uitzenden van stralen, is een IJslands project. Dit project, want ik kan het maar moeilijk een band noemen, is eigenlijk ontstaan in het vooruitzicht van het Roadburn Festival editie 2018. Het was Walter Hoeijmakers, de directeur zelf, die naar IJsland vloog en een ontmoeting had met  T.Í. en D.G. actief in onder andere Misþyrming, Naðra, Núll, Drottinn en nog zovele andere bands. Hij wilde voor zijn festival iets speciaals, iets unieks komende vanuit deze extreme blackmetalscene, iets speciaals vanuit de zogenaamde IJslandse Vánagandr-elite.

Alzo ontstond Sól án varma meer als een concept dan een band of een zoveelste zijproject. Deze twee leden verzamelden vervolgens het kruin van de elite. Ik noem ze ter volledigheid even op G.E. (Misþyrming, Naðra, Svartidauði), Á.B.Z. (Carpe Noctem, Árstíðir Lífsins), M.S. (Svartidauði, Drottinn), S.V. (Svartidauði, Drottinn) en H.V. (Wormlust). Ja dan kan je ook al raden dat het schrijfproces voor de twaalf werken die op deze plaat verzameld staan toch behoorlijke diep ging en een niet zo conventioneel resultaat opleverde. Nu ruim 4 à 5 jaar na de initiële start is het er dan ook eindelijk van gekomen om dit werkstuk, dit epos op plaat uit te brengen. Het Duitse Ván records is de platenboer van dienst.

En de lucide lezer onder jullie heeft intussen zo iets van: “Ja dat is allemaal mooi en wel, maar hoe komt het dat deze plaat, die in april van 2023 al uitkwam, nu pas een stukkie krijgt?”. Tja, je kan niet alles in de gaten houden zeg ik daarop. Gelukkig zijn er nog attente collega’s die me wijzen op deze hiaten, waarvoor dank.

Afbrigði betekent – vrij vertaald alweer – variatie, als ik goed ben geïnformeerd. Nu, ik hoop dat op deze plaat niet al te veel variatie ontstaat want zeg nu zelf de IJslandse blackmetalscene vraagt daar toch niet om, toch? Het mag gewoon donker, duister, nat, vochtig en penetrant zurig blijven, niet? En eigenlijk, wanneer de zon zijn capaciteit tot uitzenden van stralen verliest, hoe weinig variatie zou er dan op Aarde zijn? Ik zit hier niet voor verdere filosofische overpeinzingen, het gaat hier om de muziek van dit collectief en die muziek laat zich niet knippen. Het is een plaat geworden die je best in zijn geheel beluistert, je maakt er best meer dan één uur tijd voor vrij.

Vooral Afbrigði IV tot en met Afbrigði IX maken een enorm degelijke, robuuste indruk. De nummers vloeien zonder al te veel verpinken in elkaar over en geven alzo voor mij het intense gevoel weer dat je zou kunnen bekruipen wanneer je tijdens een lange, natte en koude wandeling door het IJslands landschap dient te flaneren op zoek naar enige beschutting. Door het gebruik van verschillende dreigende gitaarthema’s lijkt het wel alsof variaties in windsnelheden en dense regenbuien worden weergeven. Lijkt het alsof door gebruik te maken van verschillende drumdynamieken, variaties in geluid- en intensiteit van donder en bliksem worden weergeven. En lijkt het tenslotte alsof,  door gebruik te maken van verschillende schurende, raspende maar ook propere keelklanken de ondergrond waarop je je begeeft, je met elke stap die je zet, de dieperik in zuigt.

Dit Sól án varma is een IJslands blackmetalcollectief, het verzamelt de Groten der Lokale Aarde. Tezamen maakten ze een ongelooflijk indringende plaat die in eenieder zijn collectie niet mag ontbreken. Ik stel me de vraag of er een vervolg komt op deze plaat. Ik ben in ieder geval te vinden voor meer, veel meer…

Score:

85/100

Label:

Van Records, 2023

Tracklisting:

  1. Afbrigði I
  2. Afbrigði II
  3. Afbrigði III
  4. Afbrigði IV
  5. Afbrigði V
  6. Afbrigði VI
  7. Afbrigði VII
  8. Afbrigði VIII
  9. Afbrigði IX
  10. Afbrigði X
  11. Afbrigði XI
  12. Afbrigði XII

Line-up:

  • D.G.
  • T.Í.
  • G.E.
  • Á.B.Z.
  • M.S.
  • S.V.
  • H.V.

Links: