Sinira – The Everlorn

Uit Texas (VS) komt dit éénmansproject, Sinira. De bezieler is Knell. Hij staat in voor alles: alle muziek, alle teksten. Met andere woorden, een alleskunner. Jammer genoeg ook een drumprogrammeur, maar daarover later meer. Dit eerste album moet je zien als een eerbetoon aan de dagen van weleer. De dagen van toen de melodische black metal op zijn hoogtepunt stond: midden jaren ’90. Bands als Dissection, Sacramentum en Unanimated zijn voor deze band de inspiratiebronnen. Neem daar nog The Everdawn of Vinterland bij en we zijn behoorlijk rond.

En inderdaad, waar deze beste man de mosterd vandaan heeft, is direct duidelijk. De muziek, doch ook de productie, lijkt zo gekopieërd te zijn van The Somberlain van Dissection. Compleet met gesproken stukken, akoestische gitaarriedels en dubbele baspartijen wordt de plaat opgang gehengst. Wel een sterke opener van de plaat: Where Starlight Does Not Dwell. Ik hoor me net niet “The Somberlainnnnnn” meebrullen. Alzo is de sfeer gezet en gaan we op de ingeslagen weg vrolijk verder.


Gardens Of Pestilence kent een typisch verloop, maar is voorzien van de ene na de andere heerlijke melodie. Ook de ritmesectie brengt hier toch wat teweeg. Jammer genoeg geen fysieke drummer… En de poorten van de hel gaan open met de beginriff van het derde nummer, The Everlorn. Heerlijk! Knell is absoluut in staat om het Zweedse gevoel op te roepen. Speltechnisch krijg je er geen speld tussen. Zoals het hoort worden we eveneens voorzien van instrumentaaltjes van een goed niveau en een akoestisch intermezzo met als titel Souls Of The Flame. Ook het afsluitend nummer Omega XI is er zo één. Een rustige wind kondigt, inderdaad, een pianopartij aan.

Origineel is dit niet, verre van. Een verrassing is dat niet natuurlijk, dat was al aangekondigd. Het geheel is wel goed uitgevoerd en er zitten een paar pakkende riffs verstopt op deze debuutplaat. Maar dan heb je het ook wel allemaal gezegd. Het meest storende element zijn de geprogrammeerde drums. Om het niveau echt omhoog te krikken gaat heer Knell best op zoek naar iemand om de nummers fysiek in te spelen. Dan voorzie je niet alleen je muziek van Scandinavische mosterd maar ook van een eigen arsenaal aan andere specerijen. Wat de boel toch net iets eetbaarder zou maken.

Score:

80/100

Label:

Northern Silence Productions, 2021

Tracklisting:

  1. Where Starlight Does Not Dwell
  2. Gardens Of Pestilence
  3. The Everlorn
  4. Souls Of The Flame
  5. Tear Ladened Skies
  6. Our Final Nightfall
  7. Dawnless Night
  8. Omega XI

Line-up:

  • Knell – Zang, alle instrumenten

Links: