Na A Pale Horse Named Death is Silvertomb de tweede zwaar aan Type O Negative gerelateerde band die in 2019 een album uitbrengt. Waar Sal Abruscato de scepter zwaait bij eerstgenoemde, is Silvertomb vooral de band van zijn oude Type O Negative-bandmaat Kenny Hickey. In beide bands vinden we overigens ook John Kelly terug die eveneens deel uitmaakte van de band van de betreurde Peter Steele. Vooral het feit dat Hickey in Silvertomb zijn stembanden laat trillen wekt direct interesse. Het zijn immers zijn indringend snerpende vocalen die op albums als Bloody Kisses de bariton van Steele aanvullen.
Op de stem komen we nog terug. Laten we eerst maar eens een beeld geven van de muziek die Silvertomb op zijn debuut brengt. Edge Of Existence is vooral een klassieke doomplaat met her en der psychedelische invloeden. En daardoor komen we vanzelf uit in het straatje van bands als Trouble. Getroubleerde doom dus, waarbij sommige passages door de scherpe vrij hoge stem (hé, nu zijn we toch al bij de vocalen aangekomen?) zelfs wat weghebben van de proto-grunge welke Soundgarden op Louder Than Love speelde. Echt buiten de lijntjes wordt daarbij overigens niet gekleurd, maar dat hoeft ook niet als je pakkende melodieën als het Sunrise-deel van de openingstrack uit je mouwen schudt. Bijzonder daarbij is overigens dat de potentie van Sunrise om uit te groeien tot een absoluut topnummer na twintig seconden de nek wordt omgedraaid door er gewoon mee te stoppen.
De tracks Right Of Passage / Crossing Over (dat overigens op geen enkele manier is te verwarren met A Rite Of Passage van Dream Theater) en Eulogy / Requiem lijken niet geheel los van elkaar te staan en vormen het zware hart van het album. Het gitaarwerk is afwisselend, meeslepend en zeker in de langere instrumentale passage van Requiem stevig geworteld in de (progressieve) rock van jaren ’70, terwijl de melodieën zelfs nog een tiental jaar verder terug gaan. Tekstueel is hier nauwelijks nog ruimte voor enig licht.
So True willen we trouwens ook nog even apart benoemen. Niet zozeer vanwege het fraaie in mineur gespeeld toetsenintro. Dergelijke intro’s komen we ook elders op het album tegen. Het gaat me nu even om de vilein gebrachte tekst van de track. Ware het hiphop, dan zouden we So True met teksten als “Swallow your glass pride choke and die” en “I am a piece of shit, at least I know it” zeker een distrack genoemd hebben. Geheel in lijn met de tekst zijn de coupletten van dit nummer wat sneller en heftiger zonder dat het echt uptempo wordt. Het blijft doom hè! De haat wordt er echter nog even dieper ingewreven in een verraderlijk mooi refrein met Beatlesque koorzang. Het is een trucje dat we eerder hoorden bij de in de eerste alinea herhaaldelijk genoemde vorige band van Hickey, maar anders dan bij A Pale Horse Named Death dat ook het stofzuigergeluid van die band heeft meegenomen houden de gelijkenissen daarmee grotendeels op.
Belofte maakt schuld dus we komen hier terug op de vocalen van Hickey zelve. Bij Type O Negative was zijn geluid ondersteunend en sneed hij bij vlagen messcherp door de laagte van Steele heen. Een heel album vocaal dragen blijkt echter iets heel anders. Kenny blijft bijna steeds hetzelfde schelle register van zijn stem aanspreken en bij eerste beluistering ging dit tegenstaan. Voordeel van recensies schrijven is echter dat je gedwongen wordt om een plaat meerdere keren te beluisteren. En waar ik de plaat bij eenmalige beluistering op Spotify (of een vergelijkbare aanbieder op de markt, kijk zelf maar) waarschijnlijk al had afgeschreven als ietwat teleurstellend, kom ik nu tot een andere conclusie.
Edge Of Existence is een goede en afwisselende klassieke doomplaat vol pakkende songs en cynische teksten die ik de komende jaren best nog eens uit de kast zal halen. Dat leidt dan tot onderstaand cijfer. Doomadepten zullen vermoedelijk nog meer “plezier” aan de plaat beleven en kunnen er gerust vijf tot tien punten bij optellen.
Score:
80/100
Label:
Long Branch Records, 2019
Tracklisting:
- Insomnia / Sunrise
- Love You Without No Lies
- So True
- Not Your Saviour
- One Of You
- Right Of Passage / Crossing
- Eulogy / Requiem
- Sleeping On Nails And Wine
- Waiting
Line-up:
- Kenny Hickey – Vocalen, gitaar
- Joseph James – Gitaar
- John Kelly – Drums
- Hank Hell – Basgitaar
- Aaron Joos – Keyboards, gitaar, vocalen
Links: