Scapes – One:Unseen:One
Nihil Ultra Records, 2014
Het debuut van het Finse gezelschap Scapes is volgens de site van Nihil Ultra Records atmosferische metal. Een term die het beestje redelijk goed bij de naam noemt. Liefhebbers van Dark Tranquillity, Amorphis ten tijde van de albums Am Universum en Far from the Sun en in iets mindere mate ook fans van Tiamat zullen met dit album waarschijnlijk wel uit de voeten kunnen.
De plaat opent met Caring is Gone, waarbij meteen de slechte uitspraak van zanger Olli Pirkkanen opvalt. Door de meerstemmigheid in de vocalen en de enorme bak echo die daar op ligt wordt dit gelukkig redelijk goed verhuld, hetgeen het luisterplezier aanzienlijk verhoogt. De gitaarsolo is simpel maar doeltreffend en geeft het nummer precies de impuls die het nodig heeft om te blijven hangen. Na het soortgelijke Unseen Infinity is het derde nummer op de plaat, A Song of a Mountain, er een die qua sfeer de plank volledig mis slaat. De eerst helft van het overwegend akoestische nummer doet vermoeden dat de climax gigantisch gaat worden, maar men komt van een koude kermis thuis als blijkt dat het nummer helemaal nergens heen gaat en gewoon voort blijft kabbelen. Groter kan het contrast dan ook niet zijn met het daarop volgende The Melancholy Cycle, waarin meteen wordt afgetrapt met een stevige riff en in de tweede helft van het nummer zowaar een dubbel baspedaal te horen is. De mooie, verassende gitaarlijnen op Devil May Care en Every Waking Dream doen vermoeden dat de heren graag naar de laatste twee albums van Opeth luisteren en vormen samen het hoogtepunt van het album. Afsluiter Doomscapes valt weer volledig uit de toon met een totaal ander muzikaal landschap. Waarom er voor wordt gekozen om pas in de laatste minuut van de cd grunts ten gehore te brengen is mij werkelijk een raadsel.
De Finnen zijn geen virtuozen en houden hun melodieën en ritmes vrij simpel. Hoewel het de sfeer op One:Unseen:One ten goede komt is het ondanks dit gegeven de band niet gelukt een nummer te laten horen dat écht blijft hangen. De mix is helder maar legt te veel nadruk op de zang en de drums, waardoor de gitaarlijnen, solo’s incluis, op de achtergrond worden gedrukt. Een prima plaat als je op zoek bent naar achtergrondmuziek: Het pakt niet, maar storend wordt het ook nergens.
Tracklisting:
- Caring is Gone
- Unseen Infinite
- A Song of a Mountain
- The Melancholy Cycle
- Devil May Care
- Every Waking Dream
- Doomscapes
Line-up:
- Olli Pirkkanen – Vocalen, drums & gitaar
- Iiro Gustafsson – Bas
- Tomi Reunanen – Gitaar (live)
- Juho Savikurki – Drums (live)
Links: