In deze tijden van relatief hoge geldontwaarding lijken ook sommige woorden aan inflatie onderhevig. Hoe anders te verklaren dat het promopraatje het Canadese Sarkasm aankondigt als “legends”. Goed, de Canadese death/thrash-doordouwers brachten al begin jaren ’90 van de vorige eeuw vier vast aardige demo’s uit, maar dat lijkt toch nauwelijks genoeg om dat predicaat te plakken. Oké, “sarcasm-mode” uit. We gaan deze nieuwe Carnaval Of Atrocities dus – zoals dat hoort – maar eens puur op de eigen merites beoordelen.
En die zijn er best wel. Zo doet opener I Am Chaos zijn naam nauwelijks eer aan. Als te verwachten van een thrashband op het randje van death, met ook nog eens stevig wat kilometers op de teller, komen de tempowisselingen namelijk strak uit de speakers. Dat in een modern geluid met behoorlijk wat compressie. Dat laatste moet je als thrashfan maar net liggen (voor mij hadden de kickdrums een tandje lager gemogen), maar zeker in de meer groovy stukken kan de band dit zware geluid best hebben.
Echoes of Hyperion stampt lekker mid-tempo door met af en toe een (expres) uit de bocht gierende gitaar. De vocalen van Bruno Bernier zijn vrij baldadig en liggen prima in en op de muziek. Wel draagt dit soort spraakzang het risico in zich dat je de songs wat vaker moet horen voordat ze hun plek vinden. Och, ook dat is niet vreemd aan het genre. In Disintegrate krijgen we een warme, melodieuze gitaarsolo die (opnieuw) niet verbijstert of verbluft, maar prima past en ook wat urgentie toevoegt aan het totaalgeluid. Cold Empty Rooms drijft in het begin op een lekkere drijfzandriff, maar daar wordt – misschien terecht, bij drijfzand moet je wegwezen – helaas niet al te lang bij stilgestaan, want de volgende riff dient zich alweer aan. Sarkasm moet steeds maar door. Tot aan afsluiter Dead Weight, maar dat is dan ook gelijk met gemak de sterkste (en meest verbeten) track van de plaat, met naar het einde toe, na een heuse “Oeh!”, een lekker zware Machine Head-iaanse grooveriff die zich onder je huid ploegt. Jammer van die fade out!
Best lekker luistervoer allemaal, zeker voor de wat nostalgische zielen die nog wel eens wat underground thrashplaten opzetten uit de tijd dat Sarkasm werd opgericht. Wel heb ik aan het eind van de bijna 36 minuten – net als toen wel eens gebeurde – het gevoel dat sommige delen wat aan me voorbij zijn gegleden. Daartegenover staan dan weer I Am Chaos, Echoes Of Hyperion, die riff van Cold Empty Rooms, de intro en de swing van Ex Umbris en vooral de overtuigende slottrack die de oren doen spitsen en wel de kritieke massa hebben om impact te hebben.

Score:
75/100
Label:
Xtreem Music, 2025
Tracklisting:
- I Am Chaos
- Murmurs Of The Void
- Echoes Of Hyperion
- Disintegrate
- Cold Empty Rooms
- Hateful, Spiteful, Vengeful
- Ex Umbris
- Dead Weight
Line-up:
- Bruno Bernier – Vocalen
- François Dubuc – Gitaar
- Yves Parent – Gitaar
- Dave Bouchard – Basgitaar
- Simon Thibodeau – Drums
Links: