Onlangs was onze fotograaf Frido Stolte in Metropool in Enschede om Rhapsody Of Fire vast te leggen op de camera, wat prachtige kiekjes heeft opgeleverd van deze symfonische powermetalband. Het is dan ook de hoogste tijd om hun nieuwe studioalbum, The Eighth Mountain, te luisteren en beoordelen. Beter laat dan nooit!
De band uit Italië kent een ietwat rumoerig verleden, sinds de oprichting in 1993… Er zijn meerdere splitsingen en aftakkingen van de oorspronkelijke band geweest: Rhapsody, Rhapsody Of Fire, Rhapsody Reunion, Luca Turilli’s Rhapsody, Luca Turilli, Luca Turilli’s Dreamquest, Turilli/Lione Rhapsody…het is haast teveel om nog bij te houden. De enig overgebleven bandlid van het eerste uur is toetsenist Alex Staropoli. Ook heeft de band tussen 2013 en 2018 veel kritiek moeten ontvangen. Opmerkingen als ‘middelmatig’ en ‘ongeïnspireerd’ komen meer dan eens naar voren over de albums die in dit tijdsbestek zijn uitgebracht en heeft Rhapsody een flinke klap moeten incasseren toen in 2016 de halve line-up met de horizon vertrok. Anno 2019 is de band echter op volle kracht en ‘ready to rock’!
En of zij er klaar voor zijn! Vanaf de intro, dat heerlijk onheilspellend klinkt en opbouwt naar een climax, naar het tweede nummer Seven Heroic Deeds, dat op het hoogste tempo uit de speakers raast. De energie is gelijk in zijn volledigheid aanwezig, alsook de orkestratie, en gitarist Roby de Micheli komt al vroeg met de deur in huis vallen als na dertig seconden de eerste brute solo al wordt gepresenteerd. Drummer Manu heeft zijn strepen ook al bewezen en tikt menig ander drummer genadeloos uit de ring. Giacomo, sinds 2016 de frontman van de band, valt hier ook enorm op en gooit een hoop indrukwekkende falcetto’s uit zijn strot. Opvallend is dat toetsenist Alex wat ‘terughoudender’ klinkt en zich meer concentreert op de atmosfeer aandikken met zijn symfonische melodieën. Dit werkt erg goed en complimenteert de compositie van het nummer.
De derde plaat, en tevens tweede single van het album, pakt nog even door op het bizarre (doch lekkere!) tempo. Opnieuw is de ‘blend’ van de orkestratie erg goed uitgekiend en is de atmosfeer wederom fantastisch vertaald naar een episch verhaal over ijzer en staal, krijgers en pure wanhoopskreten.
De tweede helft van het album pakt het tempo weer op, met de uitblinkers het sublieme March Against The Tyrants, het supersnelle Clash of Times (waar de solo’s haast van Yngwie Malmsteen afkomstig lijken, zo snel en toch klassiek!), het epische en pakkende The Legend Goes On, de tweede (opnieuw prachtige) powerballad The Wind, the Rain and the Moon en de hekkensluiter van ruim tien minuten. Als kers op de taart, horen we in de laatste minuten een magistraal stukje vertelsel van niemand minder dan de legendarische Christopher Lee!
Goh, wat een album en wat een comeback! Het is een lange zit, met ruim een uur op de teller, maar jeetje, wat was dit het waard! Het niveau van de heren is weer op volle kracht en daar voorbij. Genadeloze drums, epische gitaarsolo’s, torenhoge zang en prachtige composities vliegen om de oren. Ook heeft nagenoeg elk nummer wel een bepaalde formule van een meezinger te pakken en weet de formatie uit Italië deze luisteraar gekluisterd aan de speakers te houden.
Ondanks alle commotie van ledenwissels, aftakkingen van de oorspronkelijke band en een hoop kritiek dat de band de afgelopen jaren kreeg te verduren, is Rhapsody Of Fire nog lang niet ‘levensmoe’ en toont het met The Eighth Mountain opnieuw dat dit muzikanten van het hoogste niveau zijn. Hulde aan de eeuwige drakenstrijders!
Score:
86/100
Label:
AFM Records, 2019
Tracklisting:
- Abyss of Pain
- Seven Heroic Deeds
- Master of Peace
- Rain of Fury
- White Wizard
- Warrior Heart
- The Courage to Forgive
- March Against the Tyrant
- Clash of Times
- The Legend Goes On
- The Wind, the Rain and the Moon
- Tales of a Hero’s Fate
Line-up:
- Giacomo Voli – zang
- Alex Staropoli – keyboard
- Roby De Micheli – gitaar
- Alessandro Sala – basgitaar
- Manu Lotter – drums
Links: