Als doorwinterde bezoeker van Zware Metalen weet je natuurlijk al lang dat Reverorum ib Malacht opgenomen moet worden in je jaarlijst, als je enigszins serieus genomen wil worden in het blackmetalsegment. Ook Blut Aus Nord mag niet ontbreken, zo ook dit jaar. Reverorum ib Malacht klopte reeds drie keer op dezelfde nagel dit jaar, maar dit is flagellantisme dat het langst zal blijven hangen in 2023. Emet Amen en Aieganzes Aigonzis: Angels of God zijn anders. Omwille van tijdsgebrek – de missie om mezelf op professioneel en fysiek vlak letterlijk op te blazen – zullen jullie het ook met Kyrie Eleison moeten doen dit jaar. De prijzen op het net voor deze plaat stijgen ondertussen sneller dan Here Jezus op Hemelvaart, leg dus alvast uw vakantiegeld aan de kant – alsof je van werkgever gaat veranderen – als je kans wil maken op deze release.
Schaamteloos in de vertaalmachine. Dit is een absoluut meesterwerk vol katholieke avant-garde black metal, die psalmen van boetvaardigheid, barmhartigheid en berouw oproept. Zoals altijd met een absolute elite muzikale uitvoering in elk kwadrant, is Kyrie Eleison misschien wel de beste van het project in de afgelopen jaren, waar de songwriting meer samenhangend en boeiend is, met behoud van dezelfde onheilspellende, liturgische sfeer, onverwachte tempowisselingen en elementen, veel uitstekend gebruik van ruis en sampling en andere bijzonderheden die we gewend zijn van Reverorum Ib Malacht. Om maar niet te zeggen dat het mij aan woorden ontbreekt om een woordelijke deconstructie te declameren van Kyrie Eleison. Het heiligdom Reverorum ib Malacht zorgt voor vele blackmetalfans verder voor een ongemakkelijke bonding met het katholicisme, verder bouwend, maar tegelijk ook afstotelijk ver heen van De Mysteriis Dom Sathanas en In the Nightside Eclipse. Door ambient-geluidsterroristen digitaal mismeesterd en verder kapotgeslagen door blauw geaderde blastbeats (check de intro van het nummer Ps 141), rechtsom kerend in de tijd tot op het moment dat de vele geluidsnormen voor het eerst doorbroken werden, we spreken 1994. De bas staat net als de microfoon allemachtig hard, wat telkens bijdraagt tot de ellendige sfeer die dit etherische album kenmerkt. De playknop induwen is als je hand klemmen rond de nek van je eigen zelf. Vochtig wordend, terwijl de groeiende aanwezigheid van afwezigheid verder aanwast met splijtende lust en liefde voor het onvergankelijke, omringd door tinten boven de RAL3000.
De experimentele/avantgarde psalmen blijven je betrappen op verwondering. Niet enkel omwille van het feit dat het wederom een andere dimensie opengaat ten opzichte van vorig werk. Neen, ook na 355 luisterbeurten weet je niet wat je bezielt, waarom dit album je blijft begeesteren. Net zoals je blijft staren naar een timelaps van een ontbindend kadaver. Net zoals je telkens weer de korte samenvatting van je miezerige leventje te zien krijgt als je aan edgeplay doet met de omnipotente flieter van Here Jezus hemzelf. Dit is bloedfanatieke black metal van de meest zelfdestructieve soort die intrigeert en beweert. Dus bezint en begint. Duw op die knop. En bezint opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw. Bestemming onbekend.
Score:
90/100
Label:
The Ajna Offensif, 2023
Tracklisting:
1. Introductio (Sancte Michael Archangele)
2. Ps 27 (The Lord is my light and my salvation)
3. Ps 141 (Lord, I cry out to You […] Let my prayer be set before You as incense)
4. Ps 31 (In You, O Lord, I put my trust; Let me never be ashamed)
5. Ps 22 (The Evening Mass of the Lord’s Supper; stripping of the altar)
Line-up:
- Anoniem
Link: