Razorback – Deadringer
AOR Heaven – 2007
Twee cd’s voor de prijs van een lijkt een koopje, echter in dit geval is dat het niet. Maar ja dit zijn dan ook geen twee cd’s, dit is een cd die twee kanten van een band laat zien. Aan de ene kant een boeiende, goed spelende heavy rock band, die pittige nummers weet neer te zetten en aan de andere kant een ongeïnspireerde band die routineus een aantal nummers speelt en daarbij de platgetreden paden bewandelt. Wat een rotcombinatie. Het ene moment zit je te schudden op het bankstel en het andere breng je geeuwend en knikkebollend op dezelfde bank door. Eerlijk gezegd had ik in totaal van een band als Razorback toch iets meer verwacht, dan dat er op de nieuwe cd Deadringer gebracht wordt.
De Duits/Scandinavische heavy Rock band Razorback is opgericht in 2002 door Rolf Munkes (Empire, Tony Martin Band), Chris Heun (Ex-Lanzer, Ex-Shylock) en Marcus Bielenberg (Ex-Vanize, Majesty). Diverse Duitse zangers deden auditie voor de band, maar waren niet geschikt of gebonden aan een andere band en alleen bereid om op projectbasis mee te doen. Uiteindelijk viel de keuze op de Zweedse zanger Stefan Berggren (Company of Snakes). Met hem werd het debuutalbum Animal Anger opgenomen. Op het tweede album, Criminal Justice werden de drumstokjes gehanteerd door Andre Hilgers. Nu ligt dus het derde album Deadringer in de winkels. Daarop is overigens super-drummer Mike Terrana (Masterplan, Axel Rudi Pell, Ex-Mamsteen, Ex-Rage) te horen.
Vooral in de stevigere nummers haalt Razorback het niveau van de vorige albums en soms zelfs meer. Daar staat echter tegenover dat er ook doodgewoon saaie songs op het album staan. Instrumentaal is het geheel van een vrij hoog niveau. De stem van de zanger moet je liggen, maar goed is ie in de meeste nummers wel. Ook de productie is prima in orde en vooral drums en gitaren klinken bijzonder smakelijk. Aan creatieve songwriting ontbreekt het echter en dat zorgt ervoor dat prima songs en dramatisch slechte elkaar aflossen.
Wat overblijft is een best wel lekker wegluisterende schijf met een in totaal wat tegenvallend kwaliteitsniveau. De nummers Deadringer en Burden maken een hoop goed, echter The Last Man Standing vind ik echt een dramatisch dieptepunt. Twijfelaars dus eerst maar eens luisteren. Ik hou er in ieder geval een dubbel gevoel aan over…..
Tracklist cd:
- The Faint Distant Bell Ring (Intro)
- Deadringer
- The Last Man Standing
- Take Me To The Other Side
- Hero
- Line Of Fire
- Burden
- Miracle Baby
- Rock’n Roll Life In Hellsinki
- Let Me Give My Lovin’
- Razor Blues
Line-up:
- Stefan Berggren : lead vocals
- Rolf Munkes : lead- & rhythm guitars
- Chris Heun : bass & rhythm guitars
- Mike Terrana : drums
Links: