In 2016 bracht Razend een alleraardigste debuutplaat uit. White Goat II stond vol weinig originele maar wel lekkere thrash. Nu ligt er opvolger Let’s Goat en moest ik even dubbelchecken of het hier wel om dezelfde band ging. Want hoewel de thrashinvloeden nog steeds duidelijk hoorbaar zijn, heeft Razend de muzikale horizon flink verbreed.
Dat begint al met opener Skyracer: een powerheavy metalnummer dat qua sound en thematiek zo op een jaren ’80-plaat had kunnen staan. Bij opvolger Speech 20 gaan de remmen helemaal los en is het ruim drie minuten kop-van-je-romp-beuken met halverwege een gitaarriff die een lijk een stijve doet krijgen. We zijn dan twee nummers onderweg en zangers Corinne van den Brand heeft al even laten horen van vele vocale markten thuis te zijn. R.I.P. heeft weer een andere, meer meeslepende inslag die een zeker stemmig gevoel achterlaat. Dit lijkt niet zomaar een nummer te zijn en dat klopt. Het handelt over de vader van de zangeres en haar gitaar spelende broer Jos, die enkele jaren terug overleed aan de gevolgen van Alzheimer. Bij Dirt wordt het gaspedaal weer lekker ingetrapt. Faith is met zijn lengte van meer dan tien minuten verreweg het langste nummer van de plaat en gaat weer meer richting Iron Maiden-achtige heavy metal.
En zo wisselen de stijlen zich af op Let’s Goat. Boktor Returns is weer lekker snelle thrash, Paranoia gaat richting heavy metal en Black Sunrise zit daar weer tussenin: ja, dat kan ook nog. The Last Day is een kort instrumentaaltje dat even een adempauze geeft naar de fijn beukende nummers Slaves of Technology en Treadmill to Oblivion.
Het is best gedurfd wat Razend hier doet: gewoon eventjes een ander pad inslaan. Maar het lukt en het clubje uit Tilburg weer zich knap te onderscheiden. Het nog jonge Razend met die ervaren bandleden, is razendsnel aan het opgroeien maar moet in de verdere groei naar volwassenheid nog wel even goed nadenken over wat dingen. Op Let’s Goat pakt het prima uit, maar de wisseling van stijlen tussen de nummers kan de band ook in de weg gaan zitten: wie zin heeft in Chinees kan ook nog wel een hapje Indisch erbij nemen en misschien wat Japans. Maar plots boerenkool is vaak wat te veel van het goede. En dan het artwork en albumtitels. Dat gedoe met die geit is nu wel leuk geweest. Bij een band die gewoon serieus goede muziek maakt, horen serieuze albumtitels en serieus artwork. Verder dan dat niets dan lof voor Razend: eigenzinnige band die dapper zijn eigen weg gaat.
Score:
80/100
Label:
Eigen beheer, 2020
Tracklisting:
- Skyracer
- Speech 20
- R.I.P.
- Dirt
- Faith
- Boktor Returns
- Paranoia
- Black Sunrise
- Last Day
- Slaves of Technology
- Treadmill to Oblivion
Line-up:
- Corinne van den Brand – Vocalen
- Jos van den Brand – Gitaar
- Arvid Kuipers – Gitaar
- Tijn van der Vloet – Bas
- Tim Vergeijden – Drums
Links: