Raven – Leave ‘Em Bleeding

Raven… wie kent deze niet? Opgericht in 1974 in Engeland door de broers John en Mark Gallagher. Bands die uit die tijd stammen hebben ondertussen óf een cult status, óf zijn door gebrek aan publieke belangstelling allang gestopt, óf hebben er zelf zoveel plezier in en schijt aan de verkoopaantallen dat ze gewoon stug door gaan. Raven valt zeker in die laatste categorie, maar stiekem toch ook wel een beetje in de eerste. Ik zal dat met een beetje terugwerkende kracht toelichten. 

Iets meer dan een jaar geleden heb ik Raven live mogen aanschouwen op een zonnige middag op het Alcatraz festival in Kortrijk. En ik heb niet vaak met zo een grote glimlach op mijn gezicht naar een band staan kijken. Geweldige heavy metal gepresenteerd met onnavolgbare mallotige capriolen en dialogen, uitgevoerd door twee geriatrische Duracell-konijnen. Opgejaagd door een ‘jonge’ hond op drums (maar daarover later meer). Eén van de beste bands van het festival! Dus met het plezier zit het nog steeds wel snor! En dat na 41 jaar na het verschijnen van het eerste album Rock Until You Drop. Dat is dus stug volhouden. Het stukje cultstatus zit hem vooral rond het jaar 1983: na zelf de afgelopen jaren het voor programma te zijn geweest van bands als Iron Maiden, Motörhead, Whitesnake en de ‘madman himself’ Ozzy, werden de energieke Britten naar de voormalige koloniën gestuurd om daar hun muziek te verspreiden. Ze kregen als voorprogramma een onbekend bandje mee, Metallica of zoiets… Deze had net zijn eerste album Kill ‘Em All uit en dat zou wel eens wat kunnen worden. Grappig detail is dat Raven net zijn All For One album had uitgebracht en op beide platen stond een nummer met de titel Seek And Destroy. Maar dat is een beetje hetzelfde effect als dat enkele jaren geleden elke kleuterklas gevuld was met Emma’s en Brammen… ‘Zeitgeist’ zullen we dat maar noemen. Of ‘great minds think alike’ als ik toch even in clichés blijf hangen. Maar welk van beide nummers je ook leuker vindt (Raven!!), beide nummers stonden aan de basis van de thrash metal! Cult genoeg voor u? 

Maar genoeg geschiedenis, die is enkel bedoeld als introductie van het nieuwe compilatiealbum Leave ‘Em Bleeding (dus nét niet Kill ‘Em All). Al is een compilatiealbum natuurlijk ook niets anders dan een verzameling uit de muzikale geschiedenis van een band. De eerste drie nummers (Top Of The Mountain, Metal City en The Power) komen allemaal van het laatste, erg sterke album Metal City. Deze heeft helaas in 2020 geen recensie op Zware Metalen gekregen anders had ik daarnaar kunnen refereren maar dan zal ik het meest opvallende wel hier vermelden. Ik had het er al eerder over hem maar Metal City is het eerste studio album met drummer Mike Heller.
Waar kennen we deze meneer van? Nou, hij heeft van alles gedaan maar het meest indrukwekkende is toch wel dat hij in de allerminst bescheiden voetsporen is getreden van Gene Hoglan na zijn vertrek bij Fear Factory in 2012. Dus je kunt best zeggen dat deze Mike een best partijtje kan trommelen. En dat is dan ook hetgeen wat meteen opvalt aan Metal City: het tempo zit er flink in en het geheel klinkt super strak. Hij geeft de Gallaghers een flinke schop onder hun kont, wat ook hun partijen flink ten goede komt. En dat ik ‘jong’ tussen aanhalingstekens had gezet komt omdat deze Heller ook alweer veertig jaar geleden geboren is. Maar toen hadden buurman en buurman…, ik bedoel, broer en broer hun snarenplanken al meer dan zes jaar omhangen…
 

 

De volgende twee nummers (Destroy All Monsters en Battle March / Tank Treads (The Blood Runs Red)) komen van de plaat daarvoor, ExtermiNation uit 2017 en het eerste blok wordt afgesloten door een live versie van Crash Bang Wallop, van het 2019 live album Screaming Murder Death From Above: Live… waar de huidige bezetting voor het eerst samen te horen is.  

Daarna wordt het een bonte verzameling van liedjes die voor de bandleden persoonlijk belangrijk of favoriet zijn. Zoals bijvoorbeeld Necessary Evil, het eerste nummer wat Raven geschreven heeft na het zware ongeluk dat gitaristenbroer Mark in 2011 overkwam waarbij hij half werd bedolven onder zes meter ingestorte muur. Ook staan er 2 covers tussen: Space Station #5 van Montrose (een veel gespeelde afsluiter van de vroegere shows) en Bad Reputation van Thin Lizzy. Ook het bonus nummer van ExtermiNation, Malice In Geordieland, staat erop, een live in de studio versie van Rock This Town uit 2018 en als laatste nog een echte live versie Stay Hard uit 2017. 

Leave ‘Em Bleeding’ is dus een hele fijne verzameling liedjes geworden, voor fans en verzamelaars, maar zeker voor mensen die Raven de laatste tien jaar uit het oog en oor zijn verloren. Ik moet zeggen dat mijn Raven-elpees ook al een hele tijd stof staan te happen, zelfs na het geweldige Alcatraz optreden. Want tja, er is zoveel nieuws te ontdekken en zoveel onbekende bands te luisteren dus wie zit er tegenwoordig nog op Raven te wachten? Misschien niemand, of niet veel maar dat is toch niet helemaal terecht want deze compilatie laat horen dat deze mannen nog steeds hele fijne opzwepende, thrashy heavy metal maken! Een cultstatus waardig. En dan nog, ik geloof niet dat één van de bandleden er ook maar wakker van ligt wat ik, of jij ervan vindt. Laat die mannen maar lekker hun gang gaan en geniet er van! En anders kan die drummer jou ook nog wel een rotschop onder je kont verkopen… Dus met zijn allen: All For One, Seek And Destroy & Leave ‘Em Bleeding!! 

Label:

Steamhammer / SPV, 2022

Tracklisting:

  1. Top Of The Mountain
  2. Metal City
  3. The Power
  4. Destroy All Monsters
  5. Battle March / Tank Treads
  6. Crash Bang Wallop (live)
  7. Necessary Evil
  8. Space Station #5
  9. Malice In Geordieland
  10. Bad Reputation
  11. Rock This Town
  12. Stay Hard (live)

Line-up:

  • John Gallagher – Zang, basgitaar
  • Mark Gallagher – Gitaar
  • Mike Heller – Drums

Links: