Rapid – Blackstar Oppression Regime

Je hebt een miljoen miljard bands die andere bands imiteren. Ook het Finse Rapid begon ooit als coverband. De band speelde werk van onder andere Venom, Mercyful Fate en Motörhead. Vervolgens begonnen de mannen zelf muziek te fabriceren. Het werd muziek die vooral georiënteerd was op de hooks van speed metal, opgesaust met rock-‘n-roll en hier en daar wat 80’s leads.

In dit genre staat of valt je band met de kwaliteit van je vocalist. Zoveel bands heb ik prima muziek horen maken, maar dan hebben ze zo’n Gerrit van de boekhouding op de vocalen. We willen maniakale uithalen en dronken stemmisbruik! Kom er dan maar in, Rapid! Want godverdorie wat een leuk plaatje is dit: geanimeerd, kleurrijk en bezeten zelfs door enige demonische blackmetalvibes. Vincent Revenge heeft het charisma en de durf die nodig zijn. Zijn mikpunt is een lading effecten op zijn vocalen met liefst een flinke echo erbij.

Het geluid van Rapid leunt sterk op het verleden. De riffs zijn zo opgefokt en kleurrijk als Mercyful Fate. Het soleerwerk is over-the-top en dat kan dankzij de drummer, die een stabiele laag neerlegt. De snaredrum moet wel een doorsnee van twee meter twintig hebben. Denk ik toch, want hij klinkt nogal lomp, maar ook dat mag de pret niet drukken.

Vooral opener Manticore breekt potten. Volgende nummers zijn al rap wat minder interessant, maar toch nog onderhoudend. De riffs zijn niet dermate memorabel dat je ervoor terugkomt. Wel hebben de mannen nog Marines Of The Blackstar waar de songstructuur erg sterk is. Luister bijvoorbeeld naar de simpele maar doeltreffende brug die de band na twee en een halve minuut inbouwt, gevolgd door een treffend refrein. In het refrein zit ook een eenvoudige akkoordenopvolging die voortborduurt op de oude riff. Met behulp van een choruspedaaltje wordt het effect weliswaar schromelijk overdreven, wat echter uitstekend is. Het is een beetje draaien met noten, maar het werkt! Wellicht zelfs nog een beetje aan de veilige kant.

De tweede helft van de plaat is een demo. Deze klinkt nog meer old school wat vooral te wijten is aan de mix die minder dik klinkt. Het recept is niet anders dan de eerste vier tracks, maar het klinkt nog een takje agressiever. Een leuke toevoeging hoewel de liedjes zelf wat minder te bieden hebben. Pluspunt is de precisie van de drummer. Op Hades Descends… The Dark Realms kan hij niet stoppen met fills wat het erg opvliegend maakt. Plug daarbij je gitaar nog in een Orange of een vergelijkbare versterker en je kan qua geluid niet meer mis gaan.

Blackstar Oppression Regime is een geanimeerde en passievolle plaat. Een plaat die alleen door echte liefhebbers en kenners van het genre kan worden voortgebracht. Hierdoor mis ik wel nog wat een eigen gezicht, maar dat is te verwachten bij een voormalige coverband. Met de energie zit het goed dus ik heb veel hoop voor de toekomst. Luistertips: Manticore, Marines Of The Blackstar en Hades Descends… The Dark Realm. 

Score:

80/100

Label:

Dying Victims Productions, 2023

Tracklisting:

  1. Manticore
  2. The Arrival
  3. Edge Of Eternity
  4. Marines Of The Blackstar
  5. Strike From Hell
  6. Destructive Force
  7. Queen Of Torment
  8. Hades Descends… The Dark Realms

Line-up:

  • Vincent Revenge – Basgitaar, gitaar, vocalen
  • The Goon – Drums
  • Atte “Spectre” Nikku – Gitaar

Links: