Primordial Black – Dark Matter Manifesto

Primordial Black komt uit Tunesië en haalt voor zijn eerste volwaardige plaat Dark Matter Manifesto, die weliswaar in eigen beheer uitkomt, zowat alles uit de kast. Hij wist niemand minder dan Sakis Tolis maar ook Maxime Taccardi te overtuigen een vocale duit in het zakje te doen. Je moet het maar doen. Het duo dat in 2022 het levenslicht zag en tot nu enkel nog maar een single en een EP (Monas Hieroglyphica) aan de man bracht komt dus nu met de grote trom vanuit de ondergrond naar boven marcheren. Voor de volledigheid: een zekere Camilia Bayazi, gastvocaliste, dien ik ook niet te vergeten te vermelden.

Plate XIII: Canto V: Minos judges the sinners van Gustave Doré (1857) siert de voorkant van dit eerste album dat tot op heden nog geen fysieke variant kent als ik het goed zie. Het zou toch niet mogen natuurlijk. Nu, als je alles in eigen beheer moet doen, dan moet je ook gewoon roeien met de riemen die je hebt. De muziek van dit duo is gebed in black metal maar het zal je verbazing niet schertsen wanneer ik je vertel dat er ook wat cultuur – historische linken gelegd worden. De heren lijken evenmin vies van wat ambient- en industrialklanken. Zo staat het in de meegeleverde informatiefiche maar bij het doorluisteren van het volledige album valt dit me toch niet manifest op.

Profondo Nero is niks meer of minder dan een verzameling keelklanken die als introductie dient. Pas bij Mater Lacrimarum barst de etterbuil echt open. Wat meteen opvalt is het bijzonder expressieve vocale palet dat de heer Bouzina weet te etaleren. Het trekt net niet te veel aandacht naar zich toe. Warme klanken worden onmiddellijk geïntegreerd in dit eerste nummer en zo verloochenen de heren hun afkomst niet en leunen ze toch dicht aan tegen een Rotting Christ. Niet helemaal natuurlijk, kan ook niet maar je krijgt wel dat gevoel mee. Het heerlijk denderende titelnummer kenmerkt zich door glijdende baslijnen en een alleraardigste giftige melodielijn.

Luister je naar de twee nummers waarop gastvocalisten hun ding doen dan valt je op dat op Sowing Discord de heer Tolis zijn typische keelklanken en dito Engelse uitspraak heeft meegebracht. Hij lijkt initieel wat moeite te hebben met de frasering maar zet het op professionele wijze wel weer recht. Din Of Thy Celestial Birds met Maxime Taccardi leert ons dat vocalen eveneens uit de allerdiepste ondergrond kan voortgebracht worden. Het nummer daarvoor, Iconoclast, is anders ook niet mis. Ritualistisch getokkel en rollend tomgeroffel knijpen bijna je strot toe.

De black metal van dit uit Tunesië afkomstige Primordial Black staat verzameld op dit eerste volwaardige werkstuk, Dark Matter Manifesto. Een album dat zeker voor fans van het oudere werk van Rotting Christ en brede afgeleiden een must mag genoemd worden. Interessant noem ik het! Waar blijven die fysieke varianten heren?

Score:

75/100

Label:

Darkside Records, 2025

Tracklisting:

  1. Profondo Nero
  2. Mater Lacrimarum
  3. Dark Matter Manifesto
  4. Sowing Discord (met Sakis Tolis)
  5. Eidola
  6. Iconoclast
  7. Din Of Thy Celestial Birds (met Maxime Taccardi)

Line-up:

  • Waalid Chaaben – Gitaar, bas
  • Yasser Mohammedi Bouzina – Zang, gitaar, synth, programmering
  • Selim Bouladi – Drum

Links: