Powernerd-Destroy to Create

Synthwave, vaporwave, retrowave, outrun. Het zijn allemaal benamingen die voorbij komen om de muziekstroming aan te duiden die teruggrijpt naar de jaren ’80 sound met retrosynthesizergeluid. Het geeft je het nostalgische gevoel van de tijd dat je de Sega-spelcomputer uitzette om vervolgens de videoband van Tron aan te zetten. De laatste jaren groeit het genre gestaag met Magic Sword als een van de belangrijkste vaandeldragers. De Oostenrijker Powernerd doet ook een duit in het zakje met zijn nieuwe plaat Destroy to Create.

Op de een of andere manier wordt dit genre vaak geassocieerd met metal. Ja, er komt weleens een gitaarsolo om de hoek kijken, maar verder zie ik muzikaal weinig overeenkomsten. We moeten het denk ik vooral zoeken in de doelgroep. In het boek Nerds! van Emilio Guzman en Thijs van Domburg worden diverse soorten nerds onderscheiden: de comic-nerd, de cosplay-nerd, de hipsternerd, en jawel, de gamenerd en de metalnerd. De gamende metalnerd zal zeer waarschijnlijk ook warmlopen voor muziek die sterk doet denken aan de gamegeluiden van weleer.

Goed, laten we het hebben over de muziek. Ik zet weleens een synthwaveplaylist aan als ik onderweg ben en eerlijk gezegd lukt het mij nooit om de verschillende artiesten van elkaar te onderscheiden. Het lijkt een genre waarin je weinig fout kan doen als je een bepaalde formule volgt. Zo ook bij Powernerd. Electrische drumgeluiden hier, retro synthgeluiden daar, en af en toe een elektrische gitaar erbij. Het past precies in het rijtje van wat gangbaar is in het genre. Dat maakt dat Destroy to Create soms wat inwisselbaar voelt voor elke andere plaat in het genre. Daarmee is niet gezegd dat Powernerd een slecht product heeft afgeleverd. Zeker niet, het kan zich prima meten aan de betere producties uit het genre.

Het enige nummer op de plaat met vocalen, The Ruins of Paradise, weet bijvoorbeeld een heerlijk dromerige sfeer neer te zetten. Andere nummers hebben juist een wat dreigender karakter. Alsof je door iets achterna wordt gezeten in een videogame, zoals in Pushing Binaries met zijn zeer fijne gitaarsolo of het titelnummer. Het album weet elektronische invloeden van de afgelopen veertig jaar prima te verwerken. Dark Triads doet denken aan de foute Eurodancemuziek uit de jaren ’90, delen van The Frequency Hacker zou ook op het album Robot Rock van Daft Punk hebben kunnen staan en doorheen het album wordt de muziek soms op Skrillex-achtige wijze opgebouwd.

Een eindoordeel vellen over dit album is eigenlijk heel simpel. Als je van synthwave houdt dan zal dit album je ook prima weten te bekoren. Als je niks van het genre moet hebben dan gaat dit album je mening ook echt niet veranderen. Het is een uitstekende synthwaveplaat geworden volgens de regels van het genre.

Score:

75/100

Label:

Lazerdiscs Records , 2020

Tracklisting:

  1. Destroy to Create
  2. The Ruins of Paradise
  3. Darks Triads
  4. Apeirophobia
  5. Pushing Binaries
  6. The Frequency Hacker
  7. Destroy to Create – Baldocaster remix

Line-up:

  • Powernerd – Alles

Links: