Panzerfaust – The Suns Of Perdition, Chapter III: The Astral Drain

Deel drie van het vierluik, The Suns Of Perdition, van de Canadese blackmetalformatie, Panzerfaust. Het volgende deel krijgt de bijtitel, The Astral Drain. De twee vorige delen, War, Horrid, War en Render Unto Eden kregen bijzonder goede kritieken. Het eerste deel viel bij mij persoonlijke het meest in de smaak. Ook nu weer is de platenboer Eisenwald. Op naar het vierde deel zou ik zo zeggen. Eerst nog wel even ploegen door de aangeboden 47 minuten blackmetalaarde die de vier heren nu aanbieden.

Ook nu lijken de Canadezen, in tegenstelling tot de openingstrack op War, Horrid, War, opnieuw te kiezen voor een wat beklijvende, bezwerende meer contemplatieve start. Death-Drive Projections laat zich meer dan tien minuten wat meedrijven en meanderen door de roffels op de snaredrum en andere toms. Het vocaal geduelleer en het weliswaar piekfijne gitaarwerk, doet me wat denken aan de Franse school. Bands als Glorior Belli, Merrimack, Aosoth, Deahspell Omega en vrienden komen even bovendrijven. Productioneel zit deze plaat mede dankzij de hulp van Greg Dawson en Sergei Lazar weer kwalitatief hoogstaand in elkaar. De baslijnen zijn om van te smullen. Het fijnmazige gitaarwerk wordt bijzonder goed geluidstechnisch gevangen en dit zijn maar enkele voorbeelden.

Bij B22, The Hive And The Hole verwacht je misschien een bombardement aan riffs aan een supersonische snelheid afgeleverd. Dit gebeurt niet. De Canadezen lijken bewust gekozen te hebben om zich de meer hoekige, experimentelere songstructuren eigen te maken. En het mag geschreven worden, past wel. Nochtans was de ultra brute, agressieve, bij momenten, pantserachtige aanpak op het eerste album toch nog wat interessanter. Bonfire Of The Insanities sleept zich door de zompige aarde. Opnieuw die indrukwekkende vocalen, want dat mag best nog eens onderstreept worden. En voor het eerst op deze plaat, we hebben er even op moeten wachten, een blastbeat. Voorzien van een smerige melodische rand. Met behulp van Charon wordt de Styx overgestoken in The Far Bank Of The River Styx . En eindelijk! Hier de echte Panzerfaust! Dreigende gitaren, denderende, rollende drums alsof de sloep van Charon over het wilde water maar amper zijn koers naar de overkant kan aanhouden. Wat een meesterlijk goed nummer! Eén van de beste van 2022. Het lijkt in dit nummer ook wel of de heer Kartashov even kort in de leer is geweest bij Darkside, wat een finesse op de cymbalen en eigenlijk voorts in zijn gehele spel, jongens toch.

De vier heren dwalen wat af van de initiële presentatie op War, Horrid, War wat mag en wat op zich een goede keuze is. Voor zij die bovenstaande bands erg goed vinden, zij hebben er weer een broertje of zusje bij om naar te luisteren. Voor zij die meer fan bleken van het agressieve, hoeven zich niet te verstoppen achter die gedachte. Neem gewoon de tijd om al de Panzerfaust platen, en dan bedoel ik deze van het vierluik The Suns Of Perdition, eens achter elkaar te beluisteren. Dan komt je er vanzelf wel achter wat voor een machtige muziek deze vier Canadezen brengen, jaarlijstmateriaal!

Score:

95/100

Label:

Eisenwald Records, 2022

Tracklisting:

  1. Death-Drive Projections
  2. The Fear (Interlude)
  3. B22: The Hive And The Hole
  4. The Pain (Interlude)
  5. Bonfire Of The Insanities
  6. The Fury (Interlude)
  7. The Far Bank Of The River Styx
  8. Enantiodromia (Interlude)
  9. Tabula Rasa

Line-up:

  • Brock Van Dijk – Gitaar
  • Goliath – Zang
  • Thomas Gervais – Bas
  • Alexander Kartashov – Drum

Links: