Paint The Sky Red – Tamat

Het feit dat men overal ter wereld postrock waardeert en speelt, wordt bevestigd door Paint The Sky Red, een collectief van muzikanten uit Singapore. Niet het meest voor de hand liggende land waar je dit soort muziek zou verwachten. De vier heren zijn al sinds 2009 bezig en brengen met Tamat hun vierde plaat uit. Tamat betekent ‘einde’ of ‘finish’ in het Maleisisch en dat slaat op de status van de band. Want dit is de zwanenzang van Paint The Sky Red, de mannen besluiten dat het mooi geweest is. Of dat erg is valt te betwijfelen. De postrock die de band brengt, is namelijk wel erg generiek.

Nu moet je als band sowieso wel van goeden huize komen om nog iets toe te voegen aan het postrocklandschap. Vaak gebeurt dit ofwel door heel sterke weemoedige melodieën te schrijven ofwel door de toevoeging van instrumenten of samples. Dat gebeurt allemaal niet op Tamat. Het enige wat een beetje afwijkt, is de toevoeging van stemgeluiden. Die worden sporadisch ingezet, zoals bijvoorbeeld in Bussorah. Ik weet echter niet waarom, want deze lijken geen echte functie te hebben. Dat hebben ze wel in Nescaya, op zich al een vrij sterk nummer, met melancholische gitaarlijnen die met distortion worden gebracht en daardoor net wat agressiever klinken. De stemmen die opduiken lijken de aandacht op een punt te vestigen. Het is een fascinerend stukje muziek in een verder wat anoniemer plaat. Op geen van de zeven nummers doet de band echt de wenkbrauwen fronsen.

Best jammer, want de band laat bij vlagen horen wel over enig vernuft te beschikken, gezien de melancholieke lijnen in Nescaya of hoe er naar een Red Sparowes-achtige climax wordt toegewerkt in Mim. Maar al met al is het te weinig. Het kabbelt maar wat voort, zonder spitsvondige hooks, zonder meeslepende melodielijnen en zonder verrassende invloeden. Ik had het dan wel mooi gevonden als er wat meer traditionele invloeden aan de nummers waren toegevoegd. Want met deze zeven nummers weet Paint The Sky Red zich niet echt te onderscheiden. Het is prima achtergrondmuziek voor bij het werk, of tijdens het lezen van de krant op zaterdagochtend. Voor veelvuldige en aandachtige luisterbeurten gebeurt er te weinig en tikt Paint The Sky Red vooral de middelmatige postrockcliche’s af.

Wellicht ziet de band zelf ook geen ontwikkeling meer in de muziek, gezien de heren er mee kappen. Meer dan een voetnoot zal de band niet betekenen in de analogie van de postrock. Het is aan het Duitse label Moment Of Collapse te danken dat de band toch wat meer bekendheid vergaart. Het label brengt ook al het oude werk op vinyl uit, dus mocht jouw collectie nog Singaporese postrock ontbreken, dan heb je nu de kans deze aan te vullen. Voor de die-hard postrockfans.

Score:

50/100

Label:

Moment Of Collapse Records, 2024

Tracklisting:

  1. Tamat
  2. Bussorah
  3. Putri
  4. Nescaya
  5. Mim
  6. Menyerlah
  7. Sedar

Line-up:

  • Yasser Bin Abd Wahab – Basgitaar
  • Muhammad Fahmi Bin Jamal – Drums
  • Nur Hakim Alim Bin Salim – Gitaar
  • Nurazman Bin Abdul Rahman – Gitaar

Links: