Pain – Psalms Of Extinction
RoadRunner Records (CNR Entertainment) – 2007
“I’m ready to make the biggest fucking band in the genre. I want this to be huge on a worldwide scale”. Uitspraak van Peter Tägtgren. En hij heeft recht van spreken. Niet alleen is Pain zijn eigen soloproject, hij bracht er ook al eerder geweldige cd’s mee uit en ook dit schijfje is weer om te smullen. Industrial heavy metal van een ongekend hoog niveau, pakkende muziek die lekker in het gehoor ligt en electronica die nu een keer geen storende invloed op de metalmusic heeft, maar een nuttige aanvulling is.
Zoals gezegd Pain is eigenlijk Peter Tägtgren. Met behulp van veel electronica en computers en bekende gastmuzikanten zet hij zijn muzikale meesterwerken in elkaar. Peter, frontman van Hypocrisy en bekend van zijn werk met vele andere bands, wilde zo’n elf jaar geleden meer van zijn persoonlijke muzikale visie kwijt. Dat wilde hij niet met Hypocrisy doen, omdat hij het gevoel had dat die band nog niet was uitgegroeid in de eigen muzikale richting. Dat is de reden waarom hij met Pain begon. En met dit project brengt Peter nu dan zijn vijfde cd uit. Met zijn muziek combineert hij zijn passie voor heavy metal en zijn tic voor perfectie, moderne electronica en computers. In eigen studio knutselt hij met samples, loops en nog veel meer, net zolang tot het resultaat tot tevredenheid stemt. Dat leidt tot een cd met twaalf nummers per, pak em beet, twee jaar. Nu is dat dus Psalms Of Extinction, uitgebracht door Roadrunner Records.
Pain streeft dus naar perfectie. Met de vorige cd Dancing with the Dead kwam hij al een aardig eind in die richting naar mijn idee. Nu wordt de richting toch weer een beetje bijgesteld en is de muziek wat makkelijker luisterbaar en toegankelijker gemaakt. Meningen verschillen, de een zal het inderdaad een stap voorwaarts vinden en voor ander is het meer een tikkie terug. Ik vind het erg lekker moet ik zeggen en dit is dan ook mijn absoluut favoriete cd van 2007 tot nu toe, ook al valt er best het een en ander aan te merken. Muzikaal lijkt het erg op elkaar en had er wat meer variatie mogen zijn. Dat de gast muzikanten een nuttige bijdrage leveren blijkt vooral uit het werk van drummer Mikkey Dee. Daar waar hij meespeelt krijgt de muziek een extra dimensie en blijkt toch dat het computer bewerkte drummen van Peter zelf het onderspit moet delven. Misschien had de hele cd nog veel beter geworden als de hele tijd een drummer van enige kwaliteit op de kruk had gezeten en er minder mee gerommeld was? Ik ben bang van wel, ook al heeft al dat geklooi ook weer zijn eigen charme. moet ik zeggen.
Het zal niet verbazen dat het nummer Zombie Slam, dankzij Mikkey denk ik, mijn veruit favoriete track is. Maar de hele cd is gewoon erg lekker om te horen (vraag het maar aan mijn buren!) De ramen staan nu nog een beetje bol en deze plaat is bijgezet in Remi’s Eregalerij. Dus roepen we maar weer eens : Rock moet Rollen! Nog even vermelden dat Peter op deze cd het meeste zelf doet en dat er geen line-up is. Maar gastspelers op deze cd zijn o.a. : Mikkey Dee (drums), Anders Iwers (bass) en Alexi Laiho (guitar).
Tracklist cd:
- Save Your Prayers
- Nailed To The Ground
- Zombie Slam
- Psalms of Extinction
- Clouds Of Ecstasy
- Play Dead
- Does It Really Matter
- Computer God
- Just Think Again
- Walking On Glass
- Bottle’s Nest
- Bitch
Links: