Ordog – Remorse
Violent Journey Records, 2011
Funeral doom, het is een aparte tak van sport, één waar Finnen bekwaam in blijken te zijn. Zo ook de Finnen van Ordog (Hongaars voor ‘de duivel’). Met Remorse zijn ze toe aan hun derde werk, het eerste waarover ik mijn mening kan verkondigen.
Wat het eerst opvalt is de afwisseling, iets wat nogal eens ontbreekt bij het funeralgenre. Hoewel dat ‘gebrek’ soms toevoegt aan een hypnotiserende sfeer, is de afwisseling bij Ordog een krachtige eigenschap. Een eigenschap die ervoor zorgt dat de plaat niet snel gaat vervelen.
Regelmatig moet ik denken aan Pantheist, een band die dezelfde balans hanteert tussen trage en snellere stukken. Dat is niet de enige eigenschap waarbij de vergelijking opgaat. De algehele sound en vooral de toetsen vertonen raakvlakken. Gelukkig is het geen jatwerk en weet Ordog absoluut zijn eigen mannetje te staan. Het einde van de titeltrack brengt een iets ander geluid en doet me aan een hele andere band denken: Reverend Bizarre, maar dan met een orgel erbij.
De muziek op Remorse springt geenszins in het oor, maar groeit onbewust naarmate je het vaker luistert. Het niveau van spel en compositie ligt hoog. Het zal geen nieuwe groep muziekliefhebbers overhalen om funeral te gaan luisteren, maar dat neemt niet weg dat de liefhebber hier flink mee aan zijn trekken zal komen.
Tracklisting: 
- Human Shell
- Betrayed
- Shadowland
- Abuse
- Remorse
- Boneyard Horizon
- Meant to be an end
Line-up:
- Aleksi Martikainen – Vocalen
- Valtteri Isometsa – Gitaren, Basgitaar, Drums
- Jussi Harju – Toetsen
Links: