Na het briljante Nija is het tijd voor album nummer vier van de Zweedse jongens van Orbit Culture. Ze hebben sindsdien getoerd met niemand minder dan In Flames, Avatar, Trivium, Meshuggah en At The Gates. Nu komt de moderne melodische deathmetalband met Descent. Het centrale thema is introspectie, niet onbekend in ons genre.
Afdalend naar de krochten van Niklas Karlsonns psyche, het brein van Orbit Culture, begint het album met Descending. Deze intro biedt een onheilspellende soundscape die zeer geschikt lijkt om optredens mee te openen. Dan overtuigen de vocalen tijdens Black Mountain meteen, en wat een lekkere kickdrums! Die Black Mountain is wel een berg met vulkanische activiteiten want de eruptie aan energie is zeer indrukwekkend. Het nummer is groovy en heeft een uitstekend tempo, zoals we ook van hen gewend zijn. Qua thematiek gaat het over de wens om los te breken van een neerwaartse spiraal.
Sorrower hakt er vervolgens flink op in. Het moet topsport voor drummer Christopher Wallerstedt zijn om dit nummer te spelen. Met een sterke vocale variatie wordt gezongen over wonden die genezen maar wel een litteken achterlaten en dat sommige dingen nooit meer hetzelfde zullen zijn. Zanger Niklas toont zich wederom het Zweedse equivalent van James Hetfield. Over Metallica gesproken, die riffs hadden zo uit de Bay Area kunnen komen. Een opvallend rustmoment wordt overigens geboden met een soort viool die synthmatig wordt versterkt, wat goed past in navolging van de EP Shaman.
Van innerlijke strijd naar innerlijke kracht met Vultures of North. Een breakdownkampioen pur sang. Dit was voor mij liefde op het eerste gehoor. Om deze single alleen al drukte ik subiet op de bestelknop van de preorder van het album. Luister en huiver!
Ondanks de innerlijke strijd en de duisternis die wordt beschreven, eindigt het nummer Descent ondersteund door piano met iemand die alleen op een heuvel staat die hoog reikt. Mooie symboliek voor het vasthouden aan het leven onder de uitdagingen en het proberen op te staan tegenover de neerwaartse spiraal van waanzin en innerlijke strijd. Through Time gaat van start met zachte vocalen. Niklas zingt met breekbare stem over zijn verlangen naar verandering en een weg uit alweer die duisternis. Het wekt een gevoel op van groei en acceptatie. Vastberaden om zich weg te bewegen van de duisternis eindigt de track met riffs die mij doen denken aan Global Warming van Gojira.
En zo is er een einde gekomen aan een waardige opvolger van het fantastische album Nija. Orbit Culture groeit hard en het doet me ontzettend deugd om te zien dat de waardering voor de band ook hard groeit. Volgend jaar staat een tour samen met Machine Head en Fear Factory door de VS op het programma. Hopelijk vinden ze ook de tijd om weer naar de Benelux te komen, want hun shows worden met iedere keer beter en ik ben benieuwd hoe de nieuwe nummers het live doen. Descent is een strak album van een ultrastrakke band die enorm veel in zijn mars heeft. Het zal me niet verbazen om deze plaat hoog in de jaarlijsten terug te vinden.
Score:
83/100
Label:
Seek & Strike, 2023
Tracklisting:
- Descending
- Black Mountain
- Sorrower
- From the Inside
- Vultures of North
- Alienated
- The Aisle of Fire
- Undercity
- Descent
- Through Time
Line-up:
- Niklas Karlsson – Vocalen, gitaar
- Richard Hansson – Gitaar
- Fredrik Lennartsson – Basgitaar
- Christopher Wallerstedt – Drums
Links: