Opeth – Garden Of The Titans (Opeth Live At Red Rocks Amphitheatre)

De feestdagen komen er weer aan en dus vliegen de boxsets (onder andere Metallica, Mayhem en Chris Cornell) en live releases (onder andere Steven Wilson, Amon Amarth en Lacuna Coil) ons weer om de oren. Ook Opeth doet zijn duit in het zakje met de release van een optreden uit 2017. Op 11 mei van dat jaar gaf de band een optreden in het legendarische Red Rocks Amphitheatre. Deze prachtige concertlocatie waarbij het podium is gelegen tussen twee honderd meter hoge miljoenen jaren oude monolieten, is misschien nog wel het meest bekend van de liveclip van Sunday Bloody Sunday (U2). Opeth lijkt de wonderbaarlijke schoonheid van deze omgeving op haar dvd/bluray niet zo maximaal uit te nutten als voornoemde Ieren, maar deze meer ondersteunend te gebruiken. Het beeld concentreert zich vooral op het podium en de verrichtingen van de muzikanten. Voor de recensie hebben wij echter het geluid tot onze beschikking gekregen, dus daar beperken we ons toe.

Het optreden van die, aan de opmerkingen van zanger/gitarist/mastermind Mikael Åkerfeldt te horen, nogal frisse avond in mei 2017 was onderdeel van de Sorceress World Tour. Dat er drie nummers van het laatste album op de setlist staan mag dan ook niet verbazen. Geen reden voor de fan van het oudere werk om meteen wanhopig te worden (zou ik sowieso niet doen) want er worden in de tien nummers die het optreden telt nog zeven andere albums aangedaan waarbij een oudje als My Arms, Your Hearse (1998) niet wordt overgeslagen. We krijgen dan ook een aardige mix, of zoals Åkerfeldt zegt “potpourri”, van het Opeth dat vol de jaren ‘70 progkaart trekt en het oudere Opeth met grunts.

Daarbij valt op dat oud en nieuw materiaal live eigenlijk prima samengaan. Zo beuken de gitaren in de coupletten van openingstrack Sorceress live stevig en zelfs vrij gruizig door, zonder de proggy toetsen in de weg te zitten. Duidelijk is dat het live niet allemaal zo clean hoeft te klinken als in de studio en dat vind ik persoonlijk een pluspunt. Zou de band live exact hetzelfde klinken als op plaat dan kun je net zo goed een eigen mixlijstje maken op Spotify. Daarvan is echter geen sprake. Ook de zang en achtergrondzang hebben live iets extra’s omdat ze net iets minder perfect en daarmee menselijker, of zo u wilt emotioneler, klinken. De zes minuten die Sorceress duren vliegen dan ook om.

Overigens vertelt de altijd droge Åkerfeldt zijn publiek nog dat de fouten (“fuckups”) die het die avond zou horen bij de live release op magische wijze verdwenen zouden zijn. Daarmee maakt hij zich echter weer eens kleiner dan nodig. Er lijkt op het eerste gehoor namelijk niet al te veel gesleuteld te zijn aan de opnames.

De voorkeur van de zwaardere metalliefhebber zal vermoedelijk uitgaan naar oudere tracks als Ghost Of Perdition en Demon Of The Fall. Hierop laat Åkerfeldt nog maar eens zijn indrukwekkende grunt horen. Even schiet door het hoofd dat het toch wel heel jammer is dat we zijn gruntende grootsheid tegenwoordig niet meer op plaat horen. Maar er is geen tijd om daar lang over na te denken. Daarvoor is de muziek te avontuurlijk en meeslepend. Gloedvol is een andere term die ik, zelfs als ik mijn best doe, niet uit deze recensie kan houden. Met name de gitaarsolo’s, maar ook de samenzang in bijvoorbeeld The Wilde Flowers zijn indringend en hartverwarmend. Zo ook In My Time Of Need, de moody meanderende track die echt onder je huid kruipt, ook in deze live uitvoering.

Na anderhalf uur wordt afgesloten met een nummer dat door Mr. Åkerfeldt in alle bescheidenheid wordt aangekondigd als een “classic”. En als we Deliverance zo horen in al haar dertien minuten durende grandeur met prachtig gitaarwerk, cleane zanglijnen en heftige grunts, kunnen we niet anders dan de grootmeester gelijk geven.

Wel is voor mij nog een beetje de vraag of de droge humor van Åkerfeldt op een liverelease wel zo’n goed idee is. Na een paar keer draaien ken je de grappen immers wel uit je hoofd en speeches van twee minuten halen nu eenmaal de vaart wat uit een optreden. Dit is echter maar een heel kleine kanttekening bij deze mooie, warme en misschien wel meest evenwichtige liverelease van Opeth. Als fan weet u dus wat er op de verlanglijst voor in uw schoen kan!

Label:

Nuclear Blast, 2018

Tracklisting:

1. Sorceress
2. Ghost Of Perdition
3. Demon Of The Fall
4. The Wilde Flowers
5. In My Time Of Need
6. The Devil’s Orchard
7. Cusp Of Eternity
8. Heir Apparent
9. Era
10. Deliverance

Line-up:

  • Mikael Åkerfeldt – Vocalen, gitaren
  • Fredrik Åkesson – Gitaren
  • Martin Mendez – Bas
  • Martin Axenrot – Drums
  • Joakim Svalberg – Keyboards

Links: