In 2022 trokken alle kleuren zich nog terug volgens de Denen. De twee heren van Offernat brachten toen All Colours Retract uit. Nu in 2024 ontdekken ze plekken en plaatsen waar echt niks zal groeien. Dit duo werkt hiervoor samen met het eveneens Deense Indisciplinarian label. Tenminste om deze mistroostige boodschap onder de mensen te brengen. De muziek van deze heren kan bestempeld worden als black metal met een doom en sludge rand. Zoals zo vaak in dit subgenre draaien de nummers behoorlijk lang op je draaitafel. Dat kan natuurlijk geen kwaad als de muziek van uitstekende kwaliteit is en er voldoende spanning en afwisseling verwerkt worden in de nummers.
Plaat nummer twee is dit Where Nothing Grows en in vergelijking met de voorganger uit 2022, bleken de heren nu nog meer dan vroeger betrokken te zijn bij alles wat post-productioneel genoemd kan worden. Dat hoor je ook. De sound van deze plaat mag je gerust bijzonder goed noemen.
Grief, het openingskwartiertje van deze plaat, heeft maar liefst vier minuten nodig om volledig te ontplooien en om te komen tot een brute blastbeat en erg scherpe schurende vocalen van de heer Bangstrup. De eerste vier minuten kon je ook al indrukwekkend noemen met een muzikaal deken dat ook wel op het bed van bijvoorbeeld de Portugezen van Gaerea heeft gelegen. Na de blastronde laten de heren zich verglijden in zompige en drassige deathmetalthema’s die eigenlijk perfect in het geheel passen, mede door die groezelige gitaarsound die werd gecreëerd. In minuut tien – en dan zitten we nog altijd binnen het openingskwartiertje – lijken de Denen een licht experimentele draai te geven aan de thema’s, tot ze weer stevig doordreunen. Een melodische, snijdende parel van een blackmetalriff wordt aan een hoog tempo de verantwoordelijkheid toegeschoven om het titelnummer te openen. Opnieuw zit je weer voor meer dan een kwartier goed bij dit Offernat. De heren sleutelen aan verschillende dynamieken, de drum geeft de richting aan, de gitaren snorren en knorren, gorgelen zelfs op bepaalde momenten de scherpe screams wat aan de kant als dat al lukt.
Een tokkelende gitaar en sleurende distortionpartijen laten vervolgens het bloed druppelen in de sneeuw terwijl de stem in de rivier zijn kracht vindt in fluisterende stemmen en gitaareffecten. Fantaseer je over je eigen begrafenis of die van iemand anders dan kan je dat gerust gedurende vijftien minuten doen. Offernat levert je hiertoe de nodige melancholische melodielijnen aan.
Waar groeit er echt niks? Bij mij in de tuin groeit er gelukkig genoeg. Als ik hier uit de venster kijk op dit erg vroege ochtenduur met een dampend bakkie koffie, stel ik me de vraag of de buren en mensen in de straat het leuk zouden vinden als ik de nieuwste plaat van Offernat eens door de boxen zou laten knallen. Dit om maar te schrijven dat deze plaat zeker de moeite waard is en dat één ieder die zich wat thuis voelt in black metal met een diepere laag, death metal met een doom en sludgerand deze release van Offernat, Where Nothing Grows, niet aan zich voorbij mag laten gaan.
Score:
80/100
Label:
Indisciplinarian, 2024
Tracklisting:
- Grief
- Where Nothing Grows
- Like Blood In The Snow
- A Voice In The River
- Funeral Fantasy
Line-up:
- Anders Bork – Zang, gitaar, bas
- Jonas Bangstrup – Zang, drum, bas
Links: