Nuclear Winter – Seagrave

Geschreven door op 31-07-2023 om 20:22.

Metal uit Zimbabwe? Jazeker, het bestaat! Deze eenmansband van Gary Stautmeister bestaat al sinds 2013 en brengt met Seagrave zijn vierde volwaardige album uit. De band zelf heeft de naam Nuclear Winter gekregen, wat ik toch wel een merkwaardige keuze vind gezien het naar mijn idee warme land van oorsprong. Maar goed, daar zal de heer Stautmeister wel zijn redenen voor hebben. Collega redacteur Bart schreef in 2020 al een recensie van het tweede album Night Shift. Hij scheen niet bijster onder de indruk te zijn van het gebodene. Opmerkelijk, maar te klinisch en teveel electrommelend, distileer ik uit zijn betoog. Laten we eens luisteren of hier verandering in is gekomen.

 
Wat gelijk opvalt naast het overmatig gebruik van industriële invloeden op deze plaat is de grunt, in de verte heeft deze wat weg van George Oosthoek, ondere andere bekend van het ter ziele gegane Orphanage en het nog steeds actieve MaYan. We ontwaren daarnaast ook zuivere zanglijnen, die niet direct aangrijpend zijn, maar nou ook weer niet slecht. De zanglijnen hebben op sommige momenten wel iets weg van die van Travis Ryan (Cattle Decapitation). Doch is alles in een veel sterielere jas gegoten en sluit mijn kritiek in dat opzicht aan bij die van mijn collega tijdens de bespreking van Night Shift. Ondanks het feit dat de machinale aanpak vermoeiend werkt, zijn er ook zeker wel een aantal interessante nummers te horen. Ik denk dan vooral aan de nummers Thy Shadows Fall en het opvolgende The Grave is Wide, met net iets interessantere composities en gitaarriffs.

Voor wat betreft de rest van het album is mijn grootste beklag dat het allemaal wel wat kabbelend voorwaarts gaat, middelmaat troef is en er weinig echt interessante ideeën te horen zijn. De symfonieën die we horen tijdens een nummer als Pale Memories lijken wat gekunsteld, al horen we hier dan wel weer een aantal aangename uitwerkingen op de gitaar. In die zin heeft Nuclear Winter met dit Seagrave dan ook niet zoveel te bieden als gehoopt en worden er niet zoveel treden op de prestigeladder beklommen. Mijn advies zou zijn om de steriele en gekunstelde aanpak eens terzijde te schuiven en hiervoor in de plaats te proberen om een echt puur (death)metalalbum te maken. Maar ja, geen idee of de heer Stautmeister dat ziet zitten?

Score:

68/100

Label:

MMD Records, 2023

Tracklisting:

  1. The Glimmering Landscape
  2. Starward Longing
  3. Fates Mysteries
  4. Thy Shadows Fall
  5. The Grave is Wide
  6. The Dusk and the Song
  7. Pale Memories
  8. Black Waters
  9. House of Silence (Bad Boys Blue Cover)

Line-up:

  • Gary Stautmeister – Alles

Links: