Neurosphere – Anthem of the Lost (Part I – Nightwards)

Geschreven door op 27-12-2019 om 21:41.

Wat een interessant album brengen de Italianen van Neurosphere uit met Anthem of the Lost (Part I – Nightwards)! Er zijn zoveel invloeden te horen dat ik niet eens ga proberen om bands te noemen. Maar vooruit, omdat het anders wat lastig aan te prijzen is: Kalmah, Amorphis, Nine Inch Nails, Pink Floyd. Vraag niet: kan een band zoveel verschillende invloeden verwerken? Accepteer het.

Melodieuze death metal zegt het label, en dat is dus slechts een gedeeltelijke leugen. Hoe het ook zij, de band bestaat al sinds 2001 en bracht in 2013 het laatste werk uit. Het was het debuutalbum Megantereon. De productie van Anthem of the Lost (Part I – Nightwards) is melodieus, en ook vrij open, zeker in de kalmere stukken. De drums staan wat blikkerig en slof in de mix.

Glimpse to my Abyss wisselt in cleane vocalen en basgrunts die gelijk aan Kalmah doen denken. De puike melodieuze gitaarlead legt die vergelijking ook, hoewel de band eveneens investeert in effecten en keyboards. Deze geven de band onderscheidend vermogen, maar het doet ook gelijk heel Italiaans aan. Het is licht flirten met Rhapsody hier. Anything’s Given start met futuristische effecten, waarna wordt gethrasht en geblast. De duozang vervolgt zijn weg boven een dreigende riff. De riffs blinken niet uit in technische kwaliteit, maar wat een lekker in het gehoor liggende deuntjes weet deze band te schrijven! De songwriting is bovendien sterk, omdat er wordt gedoseerd en er een duidelijk onderscheid is tussen hoofd- en bijriffs. Bovendien weet de bassist perfect de groove op te pakken. Op Intermittent Sun komen wat meer progressieve invloeden kijken. Pak Mindquake erbij waar industriële drums te horen zijn en de zang zich daarop aanpast. Doe er een breakdown bij en cleane gitaren waarover prachtig harmonieus wordt gezongen en je snapt dat dit een succes is. Het schuurt hier zelfs tegen Muse aan. Dit is geen gebrek aan coherentie, integendeel. Dit is muzikale veelzijdigheid pur sang. Volgens mij heb ik nog nooit zoveel bandnamen genoemd in een review, waarvan akte.

Een uitstekend album waar duidelijk tijd is besteed aan details, en waar de lay-outs goed in elkaar zitten. Het is niet de best geproduceerde plaat ooit, en niet de meest technische, maar deze band maakt dat goed met goede riffs, uitstekend drumwerk, baswerk, vocaalwerk en intelligente dynamiek. Minpuntje is dat de band wat lang kan blijven doorgaan met minder goede ideeën. Het eindoordeel dan nog: keurig gedaan!

Score:

80/100

Label:

Revalve Records, 2019

Tracklisting:

1. Glimpse to my Abyss
2. Doomcrafter
3. Anything’s Given
4. Intermittent Sun
5. Mindquake
6. The Silent Bell
7. Consciousness Rising
8. The Reef

Line-Up:

  • Fabrizio Oliva – Vocalen, gitaar
  • Alessandro Rutolo – Gitaar
  • Mimma Pietrucci – Basgitaar
  • Marco Minno – Keyboards
  • Marco Lio – Drums

Links: