Osmose Productions, een label uit Frankrijk, bracht reeds in het recente verleden blackmetalpareltjes uit van bands als daar zijn Dødsfall en Denial Of God. Met Nattverd hebben ze nog zo’n eend in de bijt. Deze Noren brachten in 2017 Vi Vet Gud Er En Løgner uit en komen nu met de opvolger. Veelal zie je dat dit type bands bemand wordt door muzikanten die ook nog eens in, bij wijze van spreken, honderd andere bands zitten. Hier echter niet. Buiten sessiedrummer AntiChristian met een heden en verleden in Tsjuder en Atyr die een kleine zijstap maakte in Natas, blijkt het een verzameling van kerels te zijn die trouw blijven aan één band.
Op deze plaat vind je acht nummers terug die allen een stevige speelduur hebben. De productie is typisch, wat stoffig, wat dof maar alzo wordt de sfeer duidelijk gezet en kan de pret beginnen. Eenvoudige black metal trompettert en schalt dus uit je boxen. Heerlijk toch, hoe eenvoudig soms de zaken kunnen zijn, alles ligt lekker makkelijk in het gehoor. Het start allemaal redelijk middelmatig maar vanaf Heksebrann en het daaropvolgende Gatelangs Land og Rike, wordt de toon definitief gezet. Simpele doch gerichte gitaarthema’s worden je om de oren gesmeten, hier en daar een lekker melodietje, daaronder een brommende bas en een blastende drum. Variatie troef ook op de zang, vermoedelijk is de interactie tussen Ormr en Serpentr hier niet vreemd aan. De break in het midden van het laatst genoemde nummer is trouwens erg goed gevonden. De bas die de melodielijn overneemt, als dan de gitaren de snaren dreigend betokkelen dient de drum enkel nog maar alles, weliswaar hoekig, op sleeptouw te nemen: lekker. Doorheen heel de plaat hoor je nu en dan spooky, horror-achtig geluidsfragmenten die de boel opsmukken en je nog meer in de juiste sfeer brengen. Zo krijg je er een voor de voeten geworpen bij de start van Gamle Erik. Het einde van dit nummer laat blijken dat niet voor niets AntiChristian aan de drumkruk vastgeplakt zit, hij springt hier wat van de hak op de tak: luister maar eens naar de rollende toms. Op Heninger Av En Svart Verden trapt hij het gaspedaal enkel seconden in en geeft hij dit voorlaatste nummer een juiste start mee. Afsluiten doet de band met Guds Djevelse Nærvær. Een nummer dat begint met een heerlijk dreigend akkoord, een nummer ook dat zich laat kennen door een traag en slepend karakter. Pas vanaf de derde minuut komt er wat beweging in door de dubbele baskicks, door een goed uitgekiende blastpartij. Ondanks dit blijft de gitaarlijn hypnotiserend inwerken. Sterk!
Ook al is niet alles even strak ingespeeld, toch heeft het zijn charme. Geen wereldplaat, ook geen voor de prullenbak, evenmin één voor de middenmoot maar er toch ruimschoots boven. Trouwens, het zal je oma maar wezen daar op de frontcover, misschien ben je ze wel vergeten te gaan bezoeken met Kerst…
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
Score: