Nachtvorst – Silence
Code666 Records, 2012
In een dorpje met de naam Rotterdam zit een groep met de naam Nachtvorst verscholen onder enkele stenen muziek te maken. Dit duo al vijf jaar bezig en dit is hun tweede langspeler. Zanger Erghal ken ik van de band Eindig, jullie misschien ook. Nachtvorst maakt depressieve black.
Nu denk je misschien “wat doet depri black op Code666”. Ik vroeg het mij in ieder geval wel af. Het antwoord daarop is dat de vraag verkeerd is. Silence mag dan wel neerslachtig zijn, het is dat vooral op een ‘doomende’ manier. Zich loom voortbewegende doom met veel herhaling wordt voorzien van een geslaagde scream en een hangend post-gevoel dat niets afdoet aan de grimmigheid of “blackness”, iets wat vrij zeldzaam is. De meeste nummers zijn aan de lange kant, bezitten verschillende stromingen en kennen daardoor ook een verhaallijn. De omkadering van passief agressieve waanzin van doom en black met de zwoele bas als bloedlinke trigger. De omkadering van kille en druilerige klanken (hoogtonige klavecimbel, regen, schelle synths) zorgt voor een contrasterende draperie in een soms vacuüm-aanvoelende ruimte. Een spectrum aan ambient, diepgang en dromerigheid versmelten.
Er zijn nog wat “mindere” punten, zoals het wat abrupte einde van Gentle Notice of A Final Breath en de discrepantie tussen de wall of sound van de instrumenten en de realistisch klinkende vocalen in A Way of Silence, wat iets teveel nadruk legt op het alternatieve randje van Nachtvorst. Het blijft een geslaagde plaat, al vraag ik me wel af wat nu eigenlijk het karakter is van deze band. Zeker als ze er op het einde de zweep nog eens op leggen.
Tracklisting:
- The Serpent’s Tongue
- After…
- Nightwinds
-
Gentle Notice of A Final Breath
-
…before
- A Way of Silence
Line-up:
- Leopold – Alle instrumenten
-
Erghal – Vocalen
Links: