Nachtmuse – Darker Skies

Alle feeën, elven, engelen en bengels komt nu tezamen! Het sprookjesbal is geopend. Op het programma staat een symfonische metalnacht. Wat zeg ik, een Nachtmuse. We verwachten een uiterst eclatant spektakel met romantische donkere intenties waar u absoluut deelgenoot van moet zijn. Onder de donkere sterrenhemel zullen wij enkel tijdens het opzwepende ritme voorzichtig en nimmer onverhoeds headbangen. De rest van het programma is bedoeld om zacht op en neer te wiegen en uw lief zo nu en dan te strelen, zonder verdere onzedelijkheden.

Ach het had zo mooi kunnen zijn, dit Nachtmuse: een solo-project van de Canadees Geoff Geoffries. Met een achtergrond in de deathmetalwereld wil hij eens zijn symfonische en meer melodische kant laten horen. Nu heb ik respect voor iedere muzikant, omdat ik van mening ben dat iedere creatieve uiting de moeite waard kan zijn en in zekere zin ook gehoord mag worden. Zelfs al kan je niets met een bepaalde artiest of muziekstijl, dan nog kan het iets positiefs teweeg brengen of een zeker inzicht ontlokken. Nu ken ik de prestaties van de heer Geoffries in de deathmetalscene niet, maar ik smeek hem om direct weer terug te keren naar “het land van het doodse metaal”. Het kan namelijk niet veel slechter zijn dan dit muzikale wangedrocht. Wat hij hier op de EP Darker Skies laat horen is van een zeldzaam tenenkrommend niveau. De ideeën vanuit de composities zijn nog niet eens zo slecht samengesteld, maar de uitvoering is allerbelabberdst.

 
Tijdens deze drieëntwintig minuten durende symfonische nachtmerrie horen we een bijzonder slechte, regelmatig vals zingende dame. Al haperend en hakkelend en met een bizar slechte intonatie keert zij tijdens alle nummers terug. Op het moment dat haar zanglagen over elkaar heen worden gelegd, klinkt het geheel nog slechter. De sporadische grunts van de heer Geoffries maken het evenmin beter. En laat ik maar helemaal geen woorden vuil maken aan de anoniem klinkende cleans van de beste man. De muzikale invulling is in de meeste gevallen nog niet eens symfonisch te noemen.  Nou vooruit, het eerste nummer The Warning is nog een redelijke poging. Of worden we hier onbedoeld gewaarschuwd voor de abominabele kwaliteit van de andere nummers? De manier van zingen doet wat denken aan de beginperiode van After Forever, toen Floor Jansen nog niet commercieel was doorgebroken, met het verschil dat Floor toen al daadwerkelijk spectaculair en loepzuiver kon zingen. Maar de rest van het album is het auditieve equivalent van een goedkope, bedorven schimmelkaas. En geloof mij, dat is op zich best knap, aangezien een schimmelkaas haast niet kan bederven. Het is maar beter ook dat we aan EP’s geen scores toekennen, want het is nu wel duidelijk dat uw redacteur van dienst niets positiefs kan ontdekken aan Darker Skies. En dat mag oprecht een zeldzaamheid genoemd worden.

Label:

Eigen beheer, 2023

Tracklisting:

  1. The Warning
  2. The Ashen
  3. The Sublime
  4. The Sunken
  5. Candy Tree (All About Eve cover)

Line-up:

  • Geoff Geoffries – Bas, Drums, Gitaren, Orkestratie, Zang

Link: