Wie Mike Patton in augustus 2000 op het Lowlands Festival lekker zag salsa-croonen met zijn Mr. Bungle zal toch even een klein wenkbrauwtje hebben opgetrokken bij de aankondiging dat metalen iconen Scott Ian (S.O.D. en Anthrax) en Dave Lombardo (ex-Slayer) deel uitmaken van de meest recente versie van deze Californische band. Onterechte verbazing volgens het persbericht dat deze release begeleidt. De band is namelijk altijd met een been in de moshpit van zijn jeugd blijven staan en is live altijd wel wat nummers van zijn eerste thrashmetaldemo The Raging Wrath of The Easter Bunny blijven spelen. Niet snel overtuigd hebben we nog even wat setlists van de band erop na geslagen van optredens van rond de eeuwwisseling maar daarop kwamen we er eerlijk gezegd geen tegen. Wat daar ook van zij, het is juist deze eerste, door een matig geluid geteisterde, demo uit 1986 die Mr. Bungle hier onder handen neemt. En daarmee valt de toetreding van de heren Ian en Lombardo natuurlijk precies op de plaats.
Sterker nog, ook los van hun muzikale kwaliteiten zou het wel eens een slimme zet kunnen zijn die tevoren al wat wind uit de zeilen van potentiële criticasters haalt. Want de invloeden van zowel S.O.D., in de veelvuldig passerende (Milano?) “moshparts”, als Slayer in het razende thrashwerk – hoor die zanglijnen waarin Patton Araya-gewijs net even te veel woorden kwijt wil – zijn moeilijk over het hoofd te zien. Niet zo heel gek natuurlijk voor een band die midden jaren ’80 de metalen handschoen oppakt. Maar dat nu dus volledig opnieuw opgenomen in de studiomogelijkheden die pre-COVID 2020 te bieden had. Geen mager en wiebelig demogeluid hier, maar een modern thrashgeluid waarin vettige gitaren en kletterende bassen op de voorgrond treden. Zodanig zelfs dat, zou ik aanwezig zijn geweest bij de mix, ik stiekem het schuifje van de drums af en toe nog ietsje verder naar boven had geduwd. Ik bedoel, als je dan toch een legende als Lombardo achter de potten en pannen hebt zitten… In dat moderne geluid wordt overigens niet helemaal vergeten dat we hier te maken hebben met thrash uit 1986. Zo zit de ene gitaar volledig links en de andere gitaar volledig rechts in je boxen. Kwestie van authenticiteit, hè!
Nu we toch in dergelijke termen praten: de plaat klinkt vooral zeer oprecht. Nergens hebben we het gevoel dat de band in de studio zich ook maar enig moment de vraag heeft gesteld of een bepaalde riff nog wel kan in 2020 of dat dingen inmiddels niet al eens door anderen zijn gedaan. En dat ongegeneerde hoor je terug in de overtuiging en het spelplezier waarmee alles gebracht wordt. Zelfs de ironie en het cynisme dat Patton nog wel eens in de muziek van zijn bands en projecten wil leggen horen we hier (anders dan in de teksten) nauwelijks terug.
Sommigen van die liefhebbers zullen misschien wel even moeten slikken bij de streken van Patton. Zoals bekend beschouwt de man zijn stem als een instrument, dat op alle mogelijke manieren ingezet moet en zal worden. Zijn zalvende cleane stem kom je hier niet (of nauwelijks) tegen, maar verder wordt het volledige arsenaal ingezet, tot aan een paar metalscreams als van de metalgod zelve. In Glutton For Punishment gaat hij nog het verst door grote delen hard te fluisteren (ja, dat kan kennelijk). Eenmaal daaraan gewend is het een van de meest overtuigende tracks van de plaat met zijn klaterende bas en maar weer eens een thrashy gitaarsolo, vroeg Hammett-iaans dit keer. Spreading The Thighs Of Death en Loss For Words zijn, hoewel iets traditioneler, ook al van die bijtende thrashers. Denk bijvoorbeeld eens aan de eerste van Sacred Reich. Afwisselend met pakkende riff na pakkende riff en vurige solo na vurige solo. ‘Life, it means nothing and you mean less’ briest Patton in eerstgenoemde. Nou dan kunnen we toch maar beter los gaan. Op afsluiter Sudden Death bijvoorbeeld, dat met zijn 7:30 minuten helemaal niet zo “sudden” is, maar met zijn afwisseling, riffs en solo’s wel de hele plaat mooi samenvat. De yells aan het einde van de song zijn eenvoudigweg gemaakt om elkaar in de rondte te jagen voor een podium (of in deze tijden: rond de tafel te rennen).
Dat kan ook prima op Hypocrites / Habla Español O Muere, waarin we een glimp van het onorthodoxe van de latere Mr. Bungle te zien/horen krijgen. De song begint als een midtempo stamper en schakelt op richting Dead Kennedys in zijn wringende gitaargeluid en tempi. Even later wordt doodleuk La Cucaracha ingezet dat (logisch toch?) overgaat in de S.O.D.-klassieker Speak English Or Die, oh sorry Speak Spanish Or Die. We vragen ons zelfs even af of het nummer ooit intenser heeft geklonken dan aangejaagd door Lombardo in zijn kenmerkende, uiterst effectieve drumstijl en een woest spuwende Patton.
Waar de originele demo acht nummers telde brengt Mr. Bungle er op deze release elf. Methemathics is een van de “nieuwe” songs. Hoewel deze acht minuten durende beuker ook al rond 1986 geschreven zou zijn, horen we toch ook verschillen. Iets minder “concept-thrash”, iets avontuurlijker en vooral iets meer kauwen voor het slikken, ook al omdat Patton hier echt even volledig zijn strottenhoofd op tafel spuugt en naar het eind toe zelfs wat bijzonder spookhuiswerk neerzet.
Scott Ian zelf, toch al nooit verlegen om een goede oneliner, noemde de plaat eerder deze week op zijn social media de beste thrashplaat uit 1986 die je nog niet gehoord hebt. En hoewel we zo uit het blote hoofd geen hele lijst kunnen opnoemen van thrashplaten uit 1986 die we nog niet gehoord hebben, bevat de boude bewering van de Anthrax-gitarist zeker waarheid. Was deze plaat in 1986 uitgekomen was hier, met de juiste promotie, sprake geweest van een (kleine of misschien wel grote) sensatie. Nu is het vooral een heel fijne thrashplaat, met een oorspronkelijkheid die je niet snel weer zult horen. Een waarop Mr. Bungle zich niets aantrekt van anderen en doet wat hij wil. Een heuse gewoonlolmetvrienden-/dikkemiddelvinger-/klapopjekanisplaat.
Score:
85/100
Label:
Ipecac Recordings, 2020
Tracklisting:
- Grizzly Adams
- Anarchy Up Your Anus
- Raping Your Mind
- Hypocrites / Habla Español O Muere
- Bungle Grind
- Methematics
- Eracist
- Spreading The Thighs Of Death
- Loss For Words
- Glutton For Punishment
- Sudden Death
Line-up:
- Mike Patton – Vocalen
- Trey Spruance – Gitaar
- Trevor Dunn – Basgitaar
- Dave Lombardo – Drums
- Scott Ian – Gitaar
Links: